Konuşuyorlar... Ne konuştuklarını bilmeden, birbirlerinin hayatlarına müdahale ediyorlar, ne olacağını bilmeden... Bir kadın ve bir erkek neyin mücadelesini veriyorlar... Hayat mı, sevgi mi yoksa ..
Pazara gitmeyi severim. Neden bilmem alıştık annemle gitmeden duramıyoruz bir türlü... Sanki bize " pazara gitme iksiri " şırınga ettiler de bizde alışkanlık oluştu. İşi gücü bırakıp gidiyoruz, kar, y..
İşte geliyor yine sonbahar. Öyle hüzünlü ve öyle yalnızmış gibi ağaçlarda salınan yapraklar. Yapraklar son demlerini yaşıyorlar dallarında. Hayatlarının sonbaharında olanlar için ne önemi var ki mevsi..
Yazmakla varolan kalbim yine yazmanın kucağında buldu kendini. Bazı anlarda durmadan yazmak beni yormaz gibi geliyor bana. Bazen de hiç istemiyorum yazmayı. İşte o anlar mutlu anlarım nedense. Mutlu o..
Mavi gözleri süzülüyordu ufukta, olacakları hissetmişti... Düşman geliyordu, usulca, birşey belli etmeden, sinsice... O anlıyordu bütün bunları, seziyordu yaşanacakları. O kurtaracaktı yurdu ,cesaret ..
Şiir... Hayatın başka bir tercihi, belki başka bir yol, başka bir anlatış tarzı... Onunla yoğrulmuş bir hayat benimki. Şiir durgun akan ırmağım, yoldan geçen yoldaşım oluyor. Şiir dolu saatlerim, sani..
Gözleri anlamını yitirmemiş ama yorgun rüzgarların kıyısında bakıyordu sanki. Zaman onun için yaralayıp bütün bedenini geçip gidiyordu. Farklı olan ne vardı diyordu hayatta ama herşey farklılaşıyordu ..
Hayatımızdaki boşluklar… Hiçbir boşluk kalsın istemeyiz ardımızda, hep yarım kalan boşlukları doldurmaya çabalarız ömrümüz boyunca.Athena’da içindeki karşı konulmaz sezgileri ve önceleri farkında..
Hani inanırsınız ya güvenirsiniz içinizden geldiğince konarsınız onun dallarına, sonra o anın gelebileceği aklınıza gelmezken bir rüzgar esiverir düşersiniz daldan... Anlamadan, dinlenmeden, durulm..
Gitmeler...Giden ardında bıraktığını hiç düşünür mü acaba bütün ruhuyla. Ya da artık arsız zamanların peşisıra koşmak, özgürlüğün o uçarı havasını tatmak, kendi kayboluşunda bir kez daha kaybolm..