1970'lere kadar İmroz olarak bilinen Gökçeada’ya biz artık aramızda “en ada” diyoruz zira ülkemizin en büyük adası, en batı ucunda, ulaşımı en zahmetli, kahvesi en lezzetli, denizi en güzel, koylar..
Tarih kitaplarının sayfaları arasında kalmış, yerli turistlerin ilgisini ne yazıkki çok fazla çekememiş bir güzergahtı bu kez seçimimiz. Bizi az-çok tanımışsınızdır, ana-oğul pek severiz gezmeyi v..
Heyecanla valizimize koymamı istediği kıyafetlerini getiriyor ve itinayla katlamaya çalışırken öyle sevimli ki benim minik yol arkadaşım, minik Ada’mım... Yatmadan önce bir kez daha anlattırıyor: s..
Her bulduğu fırsatta kentin boğuculuğundan kaçan gezginler olduk biz ikimiz oğlumla. Etrafımızdaki dostların ve aile büyüklerimizin hayret dolu bakışları ve “yine nereye”lerine aldırmadık, ..
Yine yeniden “Mutlu Gezgin” dostlarımızla buluşmanın keyfiyle uykulu uykulu ovuşturdu gözlerini ve getirdiğimiz minik yastigina gömülüp kıvrılıverdi koltuğunda. Söz ver annecim beni ..
TK2222 sefer sayılı Gaziantep yolcularını uçağa çağıran anonsu öyle heyecanla bekliyorduk ki neşe ve keyifle kuruluyoruz koltuklarımıza, Esra, Erol, oğlum Ada ve ben. Hosteslerin ikramları, ödevle..
Güneşin hafif hafif ısıttığı güzel bir Eylül sabahı erkenden uyanıyor ve evden çıkmak için hemen hazırlanıp taksi çağırıyoruz. Kahvaltı faslını Kabataş-Bostancı seferini yapan denizotobüsünde halle..
Erkenden çalan alarm ile uyanıp hızlı hızlı hazırlanıyorum. Sıcacık yatağında uyuyan oğlumu doya doya öpüp koklayıp sessizce çıkıyorum evden. Selin’in gelmesiyle arabanın içi sıcak poğaça kokuyor, ..
Bu kez daha farklı ve detaylı bir hazırlık içerisindeyiz oğlum ve ben. Zira eksi çoook soğuk derecelerde gezeceğimiz bir programımız var. Kar botlarımızı, kar eldivenlerimizi, Ada için yedekli pola..