Askerim... Maraş’ taki ilk haftam alışmaya çalışmakla geçti. 70 kişilik koğuşta, ayak ve ter kokusu, horlamalara rağmen uyumak zorunda olmak, demir bardaklarda şaplı çay içmek, iki üç saatte bir i..
Pazartesi yeni bölüğümüzdeki ilk gecemizi geçirdik. Karargah Bölüğü’ nün ismi her ne kadar havalı olsa da, burada ‘Yamyam Bölüğü’ diyorlar. Çok fazla hırsızlık oluyormuş, gün boyu bütün askerler biz..
Yamyam bölüğündeki ikinci haftamızda takımlara ayrıldık. Ben boru-trampet takımının çavuşu oldum ki; onlara da apaçiler diyorlar. Geceleri naralara atarak koğuşa girmek, herkes uyurken içeride radyo ..
Buradaki askerlerle giderek birbirimize alışıyoruz. Gece değişim/devriye nöbetleri kaynaşma olanağı sağladı. Bizden önceki kısa dönem çavuşların laçka tutumu sebebiyle başta biraz sıkıntı çektik. Bize..
Burada bazılarını şafak sıkıştırıyor, bazılarının şafak hala karanlık. Bazıları, kıdemli, tecrübeli asker. Bir iş buyurulduğunda: ‘Bu saatten sonra ben mi gideyim, diyorlar, senin daha askerliğin..
Son bir aydır, Maraş’taki Mehmetçik Dersanesi’nde matematik öğretmeni olarak görev yapıyorum. İlk dersimde, öğrencilerle üniversite kavramı ve yaşamı üzerine sohbet ettik. Neden üniversiteye gitmek ..
Askerliğimiz sanırım artık daha az mizah üretiyor. Alışma devresi geçeli çok oldu, şimdi sıkılma dönemindeyiz. Her içtimadan sonra, hangi deliğe kaçsak diye kıvranıyoruz. Bizden kıdemli askerler ter..
Sabah, kahvaltıdan önce, sıcak duş kadar rahatlatıcı bir şey yok. Yandaki duştan gelen yanık ses, Maraş’ın son haftalardaki ikliminin yanına askerlerin ruh iklimini ekler gibiydi: ‘Pencereden k..
Taşmescit… Taşmescit… Sadece çocukluğumu geçirdiğim değil, bugünkü beni de oluşturan mekan. Çankırı merkezden izole, küçük bir tepenin başında, Selçuklu zamanından kalma muhteşem bir cami, altında ..
Çankırı, Aksu Mahallesi’nin Kıraç tarafında bir çıkmaz sokak, sonunda bahçeli, tek katlı şirin bir ev. Kahverengi, demir dış kapının üstünde MÇ var, Dedem Mehmet Çam imzasını evlatlarının yürekleri..
