Yeryüzünün suyla buluştuğu ıssız sokaklardan geçerken bu mevsimin hüznü sarıyor gülüşlerimi. Aralıksız bir yağmur var, gökyüzü koyu gri… İçimde biraz ayrılık, biraz özlem onca yıldan payıma düşen, ..
Gece gece aklıma yaz’ın okuduğum bir kitap düştü Ruhların Yolculuğu. Doğduğumuz topraklardan dolayı çocukluğumuzdan beri empoze edilen inanca oranla çok daha mantıklı bilgilerle aydınlatıyor insanı..
Bir süredir ho'oponopono ile ilgili okumalar yapıp videolar izliyorum. Konuyla ilgili olanlar bilir yaşanılan olaylardan arınma yöntemidir. Özür dilerim, lütfen beni affet, teşekkür ediyorum, seni ..
Hâlâ yazılıp çiziliyor madem, konu henüz kapanmamışken ben de yazayım şuraya bir şeyler. Aslında sosyal medyadaki fotoğrafların altına yapılan yorumları okuduktan sonra içimden geldi desem daha doğ..
Ne çok kırgınlık birikmiş içimde, ruhum yara bere içinde. Çocukluğunu neden özler insan. Uzun sürmeyen küsmelerin sonundaki barış işaretini, çabuk affedişlerimizi... Ters çevirince ağlayan oyuncak ..
Bazı şeyler vardır insanın hayatında hiç bitmeyecek sandığı, hiç gitmeyecek sandığı ya da değişmeyecek sandığı. Yıllarca onu farketmeden yaşasa da aslında o kadar yer kaplar ki yaşamında, büyüklüğü..
Birkaç gündür seni düşünüyorum yine. Şimdi benimle burada olsaydın çok mutlu olurduk eminim. Değiştim ben eskisi gibi değilim. O asilik, o memnuniyetsizlik eskide kaldı. İlaçlar sayesindedir belki…..
Çiçeklerin soldu, senin gibi hep konuştum oysa sularken. 'Sevmediler yerini' derdin yanımda olsaydın. Belki de beni sevmediler anne... Zaten kim sevdi ki senden başka! Ayrılık da çekilmiyo..
Ne soğuk hava üstelik karanlık, bu mevsim ne zamandır böyle kasvetli? Unuttuğum ne çok şey var hayata dair, mutluluk mesela, şöyle ağız dolusu kahkahalarım oldu mu hiç, gözlerim parladı mı sevgiyle..
Annem, hayatı seven bir kadındır. Onca acısına, kalp kırıklığına rağmen gülmeyi bilen bir kadın. Benden daha güçlü, daha cesur, daha iyi… Ondan öğrendiğim çok şey var, gerçekleştirmeyi beceremesem ..