Bir zaman gelir içi tam dolmamış bir kap gibi hissetmeye başlarsın kendini. Ne olduğunu bilmediğin eksik bir şeyler vardır hayatında. Onun içindir ki hayatının kalanı hep aramakla geçer. Aşk mı, kendi..
-İşte sorunun cevabı.-Hangi sorumun?-Geçen akşam bana sorduğun soru."Hayat ne ki baba" demiştin ya...Babam bana pembe küçük bir kağıt uzatıyor. Mavi tükenmez kalemle yazılmış iki paragraf ..
Aslan pusuya yatmış bekliyor. Birden hızla koşup ceylanın üzerine atlıyor ve ceylan daha ne olduğunu anlamadan aslanın dişleri arasında, kanlar içinde kalakalıyor. Teyzem ve annem çığlık atıyorlar. Va..
Kent ve mevsimler... İtalo calvino'nun bir kitabının adı bu... beni her zaman büyüleyen bir isim oldu... biraz hüzünlü biraz da hayatı iki kelimeyle özetleyen bir isim olduğundan belki... belki de ken..
Gazetede bir fotoğraf dikkatimi çekiyor. Bir eliyle göz yaşlarını silen ve içindeki acı, yüzünün her çizgisine yansımış bir Anadolu kadınının fotoğrafı bu. Gırtlağıma bir şeyler düğümleniyor. Biliyoru..
Çocukluğumuzda en sevdiğimiz oyun başkalarını aldatma ve hallerine gülme üzerineydi. Çocukluk işte… O küçük çıkmaz sokağı caddeden ayıran tahta perdeli kapının ardından, elleri yüzleri toprak içinde 3..
Teyzem ve annem, emekli oldukları ilk günden beri toprakla uğraşıyorlar. Evlerinin önündeki o küçücük bahçede çiçekler, sebzeler ve meyve ağaçları yetiştiriyorlar. Toprağa olan bu düşkünlük ya genleri..
Bahçenin içinde çılgınlar gibi koşuyor çocuklar... Annelerinin gözlerinde kederle karışık bir gülümseme... Kendisinin bir zamanlar tüm çocukluğunu geçirdiği bahçeleri, çocuklar yılda bir yada iki kez ..
Ben insanım diyen hangi insan taşıyabilir bu ağırlığı? Kim gözlerini yumabilir olanlara? Ekranında bombalar patlarken, insanlar ölürken, gazete sayfaları kana bulanmışken mutlu, mesut ve dingin bir hu..
Güneşli bir cumartesi öğle sonrasıydı. Bundan eminim. Salona girdiğimde kanepeye uzanmış bir kolunu alnına dayamış diğer elinde tuttuğu kitaba dalmıştı. Yüzünde, bunca yıl geçmesine rağmen, çok net an..