Kader - yazıldığı gibi okunur

Yollar gide gide, yine aynı yere çıkar.

Milyonlarca kilometre gitsen de varış noktası tektir.

İster yürü, ister uç, ister yüz; ama çıkılacak yer birdir.

Milimetresi dahi şaşmaz bu rotanın.

Her güzergah; yer yer türlü güzelliklerle doludur. Kimi yerler de virandır. Gün gelir kar yağar, yağmur yağar, çığ düşer, sel olur, fırtına kopar. Gün gelir güneş çıkar, çiçekler açar, geceleri yıldızlar ışıldar. Günü dünde bırakan yarınlar, başladığın yere götürür seni.

Gördüklerin kulağında küpe, gözünde kalkmış perde olsun diyedir. Boşa değildir karşılaştıkların. Yolun sonunda lüzumu vardır. Heyben boş kalmasın diyedir hepsi.

Kontrol bende dersin, ama uzaklaştığın kadar yakınlaşırsın. Enlemler boylamlar yanıltır seni. Meridyenleri birer birer aşıp gitsen de dönüp dolaşıp tekrar varacağın yer orasıdır.

Gittiğin kendindir aslında. Düşündüklerinden gidersin sadece. Gündüz seni takip eden gölge ile gecenin bir yarısında etrafında duran karanlık aynı sırdır. Tükettiğin nefes ile kalbindeki her vuruş yine bu sırra riayet eder. O zaten seninledir; yol bitiminde farkına varırsın, o ana kadar seni sardığının.

Dünya hali bu. Dünyanın hali bu. 24 saatin sonunda yine aynı sabah geliyor. 365 günün sonra yine başladığı yere varıyor dünya. 

Allah ,kulunu alnına yazdığı yerde bırakır. Cetvel şaşmaz bu yazgıda. 

Bunun adı alın yazısıdır.

Sır basittir ve çizgi çok incedir: Herşey ait olduğu yere varır.

Hem ayrıca; göçmen kuşlar bile uçtuğu yuvaya bir gün geri dönüyor...

Anlatabiliyor muyum?

https://www.youtube.com/watch?v=7v0cOkyxVC8