Nesini söyleyim canım efendim ?

Yine bir süre Blog falan yazamadım. Ne yazayım ki ? Şarkışlalı Aşık Serdari demiş ya hani ‘’ Nesini söyleyim canım efendim / Gayri düzen tutmaz telimiz bizim / Arzuhal eylesem deftere sığmaz / Omuzdan Kesilmiş kolumuz bizim ‘’. Sürekli dejavu oluyorum. Dejavu, insanın, yaşamakta olduğu bir anı veya ilk defa gördüğü bir yeri sanki daha önce de yaşamış veya görmüş gibi bir hisse kapılması durumuna verilen isimdir. Blog yazacak konu bulamadığımdan değil, aynı şeyleri sürekli yaşıyor hissine kapıldığım için canım yazmak istemiyor dostlar.

Suya sabuna dokunmadan, bir futbol Blogu yazayım en iyisi. Sizce de iyi gider, sizce de değil mi ? Trabzonspor-Fenerbahçe maçında hakem dövülmesini mi yazsam acaba ? Hemen birileri Fenerbahçe maçında seyircilerin taşkınlığını gündeme getirip, kendi vicdanlarını temizleyecekler güya…Genelkurmay Başkanlığı yapmış bir kişinin terör örgütü elebaşı olmaktan müebbet hapis aldığı bir süreçte, 3 Temmuz şike sürecini mi tartışacağız yoksa? Milliyet Blog’a ilk geldiğim zamanlarda bir spor blogu yazmıştım. Konusu ; 90’lı yılların sonunda bir Trabzonspor-Sivasspor maçı vardı. Trabzon 1-0 öndeyken, son dakika seyirci sahaya girip hakemi tokatlamıştı. Maçı Sivasspor 3-0 hükmen kazanmıştı. O zamanlar şike süreci falan da yoktu. Hiç unutmuyorum bir aldığım yorum aynen şöyleydi ‘’ O hakem bir değil kırk kere tokatlanmayı hak etti ‘’. Herkesin her şeyi en iyi bildiği ve kendini cezalandırıcı bir otorite gördüğü bir ülkede hangi futboldan bahsedeceğiz ?

Peki neyi yazayım ? Bitmez tükenmez laiklik tartışmalarına mı dalayım ? Yoksa İzmir’de yaşayan bir yurttaş olarak belediyeyi mi eleştireyim ? Bu kez İzmir’i bir türlü ele geçiremeyen iktidar partisinin ekmeğine yağ mı sürmüş olacağım ? Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık vaziyetleri anlayacağınız. Hemen bir anımı anlatmak istiyorum. Gaziemir’den Menemen’e giden metroya bindim. Metroda vagonlar yarı yarıya azalmıştı. Haliyle yolcular homurdanıyor. Haliyle ben de. Orada bir vatandaş ‘’  Yakında Afganistan olursanız görürsünüz gününüzü ‘’. Arkadaşla tartıştık. Daha sonra bendeki sol tandanslı gazeteleri görünce benden özür diledi. Beni bir türlü İzmir’i ele geçiremeyen iktidar partisine sempati duyan bir insan sanmış.

Türkiye’nin en büyük sorunu tıkanmadır. Hiçbir konuda bir adım atamıyorsun. Neden? Çünkü insanlar birbirini düşman gibi görüyor. Karşı tarafa bir adım atamıyorsun. Çünkü kendi kampındakiler seni ihanetle suçlayabilir. Kimse sorunları çözmek istemiyor. Herkes karşı kamptakilerle çene yarıştırarak zevahiri kurtarıyor yalnızca…

Peki bunun çözümü ne ? Almanya 2.ci Dünya Savaşı'ndan yenik çıktı. Ama bugün bizden fersah fersah ileride. Çünkü işe edebiyatla, müzikle, resimle, heykelle, kısaca sanatla başladılar. Bir de bir ülkede gelişmek için ifade özgürlüğü koşul. Dünya Basın Özgürlüğü klasmanında ülkemizin yeri sanırım bazı şeyleri daha iyi anlatır…Ne demiş Çetin Altan ‘’ Enseyi karartmayalım ‘’. Aynen öyle !...