Acıların bitti artık!

O kadar gururluydun ki,

Ölürken bile söylemedin.

Biraz daha kalmalıydın,

Şöyle azıcık!

Bu yıl başka gezecektik seninle

Borçka gölünde bir haftalık kamp,

Yedigöller’de çadır açacaktık.

Oradan ver elini İstanbul.

3. Boğaz köprüsünden hiç geçmedik

Oradan geçip sonradan “niye geçmedik” demeyecektik.

Geçemedik be koçum!

Marmaray’dan da geçecektik. Ölmeden görelim diyorduk...

Yolda neler yapardın bana

Ben yolları kaybedecektim,

Sen bana kızacaktın.

“Her ölüm erken” biliyorum ama

Seninki beklediğimiz “beklenmeyen” oldu

Bu kez her şeyin tamamdı

Diyalizden kurtulup tekrar yaşama dönmüştün

Beklemediğim bir anda sürpriz yaptın.

O kadar gururluydun ki,

Ölümünü bile söylemedin,

Gizledin!

Belki bu sefer kurtulmak istedin!

Bayram'a “beni acile” götürme demişsin!

“Beni boşuna kurcalarlar” demişsin!

Hep derdim sen "kendi kendinin düşmanısın"

"İrfan irfana karşı"

Ölürken bile söylemedin!

Gururun inadın belki böyle olmalıydı.

Bu senede kalsaydın be koçum!

İyi gezecek küfürler edecektik seninle.

Ne yapacağız şimdi bilmiyorum...

Öyle bir boşluk açıtınki bizlerde...

Tam her şey rayına oturmuşken,

Daha Didim i birlikte gezecekken,

Çekip gitmekte ne oluyor öyle?

                                                            (kardeşimdi)

                                                                  Durmuş Güler 24.02.20211

Biraz daha kalsaydın ya bizimle...

http://blog.milliyet.com.tr/hastaneler/Blog/?BlogNo=624412

http://blog.milliyet.com.tr/zor-bayram/Blog/?BlogNo=384266

http://blog.milliyet.com.tr/hayat-kurtaranlar/Blog/?BlogNo=378757

http://blog.milliyet.com.tr/yeniden-dogmak/Blog/?BlogNo=362539