Ahmet Balcı

Ona ilk rastladığımda, Milliyet Blog'ta, " Böyle bir adam, bunca bloğu nasıl yazmış ki acaba? " diye hafif küçümseyerek, biraz da tepeden baktım kendisine; haddimi bilmeyerek... 

" Fazlasıyla rahatına düşkün, tipik, klasik, kalantor bir laz uşağu işte! " diye fısıldıyordu kulağıma; densiz, patavatsız, kendini bilmez iç sesim... 

Vardır benim böyle hallerim... İnsanın resmine bakıp, karekterini okurum... İnsanın yüzüne, yüzü gözümün önünde değilse, resmine bakıp kişilik analizi yaparım. %90 da haklı çıkarım düşüncelerimde. Ahmet kardeşim o anlamda son yıllardaki en büyük yanılgım oldu. Her şeyi bir yana bırakıp: 

- 4, 5 yıldır sabırla ve istikrarla, - Ki istikrar bizim toplumda çok az insanda bulunan bir özelliktir- 1200'ün üzerinde yazı yazan, yüzlerce insanın okuyup, binlerce yorum, soru ve mesaj attığı adamın, muhakkak ki özel yanları vardır; diye düşünmeliydim. 

- Çapı, içsel derinliği, algılama gücü, farkındalık becerisi, mizah anlayışı, duygusal yoğunluğu, kendisiyle dalga geçebilme olgunluğu, vizyonu böylesine gelişmemiş bir adam, nasıl böylesine yazabilirdi ki? Yazabilir miydi ki? 

- Pratik zekası ve hızlı düşünme becerisine dayanan, inanılmaz hazır cevaplığı, iyi gözlemcilik, insan içinde olmayı fazlasıyla seven, fazlasıyla sosyal, hoşgörüye dayalı hayat dervişliği; onun yaptığı, yazdığı... 

- Kendisi çok belli etmek istemese de, özel hayatında tatlı sert, yufka yürekli, babacan, yardımsever, sevdiklerine fazlasıyla düşkün bir adam olduğunu düşünmekteyim. 

Tek kusuru, bazen tembellik edip, kendisine yapılan yorumlara cevap vermemesi... Eh napalım? O kadar kusur kadı kızında da olur!!! 

Kendi iç sesimin, sadece kendimin bildiği bir önyargısı için bile olsa, bu önyargıdan zaman geçtikçe daha fazla rahatsız oldum. 

Şu üç günlük dünyada ölüm vaaaaar; kalım var. Dünya gözüyle senden helallik alayım istedim Ahmet abi.( Son günlerde helallik almak moda ya! O bakımdan!...) 

Gün geçip, Ahmet Balcı'yı okudukça, onu tanıdıkça, kendi eşekliğimin farkına vardım. Kendi içimde bile olsa, sana yaptığım haksızlık için, tüm Milliyet Blog severler huzurunda senden özür diliyorum. Beni affet Ahmet abi.