Alanın kusuru, vereni memnun eder.

Hediyelik eşya satılan ve dükkanın sahibi bir arkadaşın tanıdığı zücaciyeci de misafir olarak oturmaktaydım.

Güneş gözlüğü kafasına takılı, ellili yaşlarda, iyi giyimli bir müşteri çaylarımızı yudumlarken içeri girdi.

- Şu bardak takımı kaç lira?

Dükkan sahibi aya kalktı, müşterisinin yanına giderek;

 -Hoş geldiniz otuz lira.

- Peki şu avize?

- Yüz de sizin için seksen olur.

Müşteri; üç takım bardak takımı, iki adet avize, üç tane Alman gümüşü tepsi, dört adet kristal vazo, on iki kişilik iki takım çantalı kaşık-çatal-bıçak yemek takımı, on adet de biblo aldı.

Müşteri, artık diğer aldığı eşyaların fiyatlarını hiç sormadı. Dükkan sahibi de karalama defterine verdiği eşyadan sonra tutarı yazıyordu.

Dükkan sahibi ve çalışan alınan eşyaları paket yaptılar. Hesap görüldü. Alan memnun, satan memnun alış veriş sona erdi.

Müşteri aldığı eşyalarla dükkandan ayrıldıktan sonra arkadaşım dükkan sahibine;

- Bu kadar ucuz bardak takımı ve avize satıyordun da bize niye söylemiyorsun. Deyince;

- Bu müşteri Almancıydı. Kim bilir? Kaç tane zücaciyeci dolandı. Her dükkâna da ilk önce bardak takımı ve avizenin fiyatını sordu. Ben de bunların fiyatını ucuz söyledim ama diğer verdiğim mallarda bu farkı üstüne ekledim ve iyi bir kar elde ettim. Dedi.

Yaşanmış bu olayı aynen aktardım. Yorum sizin efendim. Sağlıkla hep mutlu kalın.