Aranıyorum!

Arif Bey’İn yazısında ismim geçince ulusal medyadan aramayan kalmadı!

“Alo! Ahmet Beey?”

“Benim!”

“ Rahatsız ettim! Yeni çıkaracağımız haftasonu eki için sizi aradım! “Yediğim içtiğim benim; gördüklerimi yazıyorum” adında gezi yazıları köşesinde sizi değerlendirmek istiyorduk!”

“Abi benim dalak yok! Yola gelemem!”

“ Yöresel yemekler yaz!”

“Mideyi de kestirdim Abi!”

“Mizah yaz o zaman?”

“ Beynimde hasar var? Doktor ceviz kürü yaptırıyor! Bir çuval kabuksuz ceviz yiyeceğim altı ay içinde!”

“Yanlış Ahmet’i mi aradık ulan! Kusura bakmayın Ahmet Bey! Yanlışlık yapmışız!”

Bu daha ne? Daha neler var neler!

“Esselamun aleyküm Ahmetçiğim!”

“Aleykümselam bacanak!”

“Efendim galiba yanlış anladınız, ben Havadis gazetesinden arıyorum sizi! “

“Öyle mi? Ben bacanak zannettim!”

“O da olur inşallah! Evde kalmış bir baldızım var!”

“Ne kadar günah! Hayırlı bir kısmet bulamadı mı? Hocalara götürmediniz mi?”

“ Hocalar bile bakmadı yüzüne!”

“ Zamane hocaları ne olacak! Buyrun niye aramıştınız?”

“Efendim haftalık bir ilave vermeyi düşünüyoruz da! Yazılarınızdaki derin tasavvufi çizgileri burada değerlendirelim istedik! Bunun için rahatsız ettim!”

“Baldız kaç yaşında demiştin?”

“Elli iki model!”

“Motor kaçta?”

“Yağı bile değişmedi!

“Nereden biliyorsun ? Belki değişmiştir!”

“Yok Abi! Bizim garajda duruyor. Pardon bizde kalıyor Abi!”

“İyi! Ne zamandır bir antika düşünüyordum! Bir ara gelir bakarım! “

“Yazar mısın bizde!”

“Göreyim! Beğenirsem yazarım!”

“Beklerim Abi!”

Telefonumu kapadım!