Asi Ama Yetenekli

Aramızda öyleleri yaşar ki, say say bitmez becerileri. Tanıdığımız öyle adamlar/kadınlar bulnur ki, on parmağında on marifet. Sonu gelmez sonsuz kabiliyetlerinin, ardı arkası kesilmez başarabildiklerinin.

Öyle insanlarla tanışır, öyle kişilerle karşılaşırız ki günlük yaşantımızda; akıl düzeylerine, zeka potansiyellerineimrenmemek, hayranlık duymamak elimizde değildir maalesef.

Amma velakin, ufacık, küçücük, minnacık bir kusurları vardır bu anlattığım kişilerden bazılarının: Yeteneklilerdir yetenekli olmasına ama… Ağır asilerdir. İsyanda sınır tanımaz, kural kaide dinlemez, her dem kafalarına göre takılma derdine düşerler. Ne toplumsal değerleri umursarlar ne mahalle baskısını. Ne başkalarınca ahlaklı bulunmayı iplerler ne başkaları tarafından onaylanmayı.

 İyi de, öyle yaşamak, böyle davranmak ne mümkün! Hem de bizimki gibi yarı kapalı, hala ataerkilliğin baskın olduğu doğulu toplumlarda?!

Adamın elinden her halt geliyor. Kadın konusunun uzmanı. Zekasını, algılayış, kavrayış gücünü, düş dünyasının zenginliğini cümle alem kabullenmiş. Ama asi. Ama söz dinlemez. Kabına sığmaz. Delişmen biri. Uyum sorunu sabit. En iyi olmanın, alternatifsiz halinin avantajını lehine çeviremez sırf bu yüzden. Toplumun anlayışsızlığı, hoşgörüsüzlüğü, verimliliğin değerini, önemini umursamayışı; harcanıp gitmelerine neden olur asi ruhluların. Onları kazanmayı kaybetmeye tercih edenler de azınlıkta kaldığından… Yapabileceklerinin neredeyse hiçbirini yapamadan çekip giderler aramızdan. Mutsuz, gergin, küskün, dargın, varlığını gerçekleştiremeden, hayatın anlamını bulamadan, gönülsüz, çaresiz, boynu bükük ayrılırlar dünyadan. Her şeye öfkelenmenin bedelini öderler sonsuza dek.

Bu belki de Batıyla aramızdaki en büyük fark. Onlar sıfır fireyle tüm sıradışı kişiliklerini kazanmaya. İnsanlığa, topluma, devlete yararlı hale getirmeye çalışırken… Biz böylelerini yok etmeye, sıfıra çıkarmaya çalışırız! Onlar limitsiz emekle, özveriyle artılar üretirken söz konusu olanlardan… Biz harcamakta, eksiye düşürmekte, elindekinin kıymetini bilmemekte dünya birincisiyiz! Onlar dahilerini en özel şartlarda, en iyi okullarda yetiştirirken… Biz en kısa yoldan deli gömleği giydiririz üstün akıllılarımıza. Onlar birinci sınıf bilim adamları yetiştirirken zeka küpü vatandaşlarından… Biz kodese tıkarız fikir/çözüm fabrikatörlerimizi! Yetenekli milletiz vesselam! Kabiliyetliyi harcamakta rakipsiziz!

İyiyi, kötüyü görmek bize bağlı. Mesele eninde sonunda gelir, ufkumuzun genişliğine, bakış açımızın doğruluğuna dayanır. Akılcı toplumlar zayıf yönlerini güçlendirip güçlü yanlarını öne çıkardıkça… Biz sürüden ayrılanı kurda kuşa yem ederiz! Vasatı aşanı, ortalamanın üstüne çıkanı ziyan ederiz, helak ederiz, anasından doğduğuna pişman ederiz! Ve sonra sorarız utanmadan: Batı neden ileri?

Hadi canım sen de! Bu kadar aptala yatılmaz. Akıllısını tutanla yerlere çalan bir tutulur mu? Bu, akla ziyandır. O yüzden onlar Ay’a giderken biz yaya kalırız! Onlar arşı alaya varır, biz nal toplarız istifimizi bozmadan! Sonuç net: Tabii canııım! Tabii! Ben de öyle düşünmüştüm zaten: Gavur bizi kıskanıyor!