Aşk/evlilik!

Sevgi, aşk, sevilmek, sevmek hepsi geçici duygular, insan 63 yaşına gelince anlarmış.

Her gördüğün yanında olan, seninle ekmeğini paylaşan insan gün gelir değişir.

Bambaşka bir insan olduğunu gördüğünde sen de bu o mu dersin?

Ben bu muyum sevdiğim kadın bu mu dersin.

Yaptığın fedakarlıkları hatırlarsın, kahrolursun, gece gündüz, cumartesi, pazar bayramlar da çalıştıkların unutulur.

Sevdiğine de evlendiğine de seni pişman eder, ölümün gelir aklına,

Ah keşke her geldiğinde bu kalp krizleri niçin ölmedim dersin kahrolursun.

Yalan bu dünya, yalanlar üzerine kurulmuş bir hayat sürdüğüne yanarsın.

Heyhat geçti seneler, bir hiç uğruna, sevdiğine de, kollarının arasında kaybolduğuna lanet edersin.

Akar gözyaşların içine, ağlamaya utanırsın, serde erkeklik var ya!

Boşanmak istersin, elin kolun bağlıdır, çocukların hatırı vardır, yapamazsın istediğin her şeyi.

İnsan oğlu, hç bir zaman kendi sevdiğine kavuşamamıştır, onun için de farzet ki kavuştun, mutlu olabileceğini hiç bir zaman bilemezsin, ayrılıklardan sonra keşke onunla evlenseydim dersin!

Dersin ama onunla evlendiğinde de mutlu olmanın bir garantisini hiç bir zaman veremezsin.

Böylece geçer seneler, ta ki toprak olana kadar.

12.04.2017

Resim : Kendi objektifimden /