Atatürk'e şikâyetimdir

Sevgili ATAM;

Boynumuzdaki ilmeği çözmek için onca mücadele, onca şehit boşuna mı gitti? Kalkınalım diye kurmak için çabaladığın onca fabrika, başka milletlerin bayrağını taşısın diye miydi? Soyum sopum boşuna mı telef oldular? Kürdü, Acemi, Gürcüsü, Lazı, Türkü boş yere mi yan yana çarpışıp öldüler, yerleri bile belli değil çoğunun? Sen bunları başarırken, hiç, senden sonrasının tufan olacağını göremedin mi? Gelecek nesillerin hırsını görmedin mi? İnsanı hep kendin gibi mi bildin? Vatan, memleket, özgürlük, hak, hukuk aşığı mı sandın? Benim de öyle sanmamı sağladın. Ben de doğrusu bu zannettim.

İşte şimdi bu yanılgını sen göremiyorsun ama ben içinde yaşıyorum. Konuşma, giyinme, yeme içme hürriyetini, senin ve milletinin sağladığı, ne yazık ki, yine o milletetten sayılanlar anlamıyorlar.

AAAHHHH Atam Ah, keşke bu işlere hiç kalkışmasaydın. Sana ne? Osmanlı Ümmetinde fıstık gibi subay olmak varken senin ULUS olmak istemen neyine? Kimler soktu aklına böyle zararlı fikirleri? En yakın arkadaşların bile seni anlamamışken Milletinin anlayacağını ummak ne gaflet!

Unuttun mu? Silah arkadaşların bile seni, hilâfeti tekrar geri getirmedin diye bir kalem de terk etmediler mi? İstiklâli bile kendi istikbâline çevirmeye kalkmadılar mı?

Oysa şimdi bir avuç hürriyet, hak, hukuk, eşitlik aşığı kendini bilmez BİZ elimiz kolumuz bağlı, sadece konuşarak, yazarak, çizerek bıraktıklarını, hayallerini, hülyalarını, özlemlerini değil geliştirmek, korumaya çabalıyoruz.

Ah Atam ah; boşuna çabalamışsın. Aslında biz hiç bunlara değmezmişiz. Bu kadar yorulmasaydın beklide gül gibi emekli olup daha uzun yaşardın. Bütün dünya da seni tanımaz, sana saygı duymazdı. Olsun. Zaten senin Milletin seni anlamadı ki..

Ah Ah hem kendini yaktın Atam hem de bizi…..

Yolun ışık, ruhun rahmet dolsun.

Sevgiyle kalın.