Bazıları gözleriyle konuşur

Milliyet Blog yazarlarından Çiğdem Timur'un, Yaşlanmayan kadınlar adlı bloguma yolladığı yorumdan esinlenerek şu an okumakta olduğunuz yazıya başladım. Bakalım ortaya nasıl bir çalışma çıkacak?

Bazıları gözleriyle konuşur. Yaşam enerjisini gözbebeklerinden yansıtır. Ruhu, yaşı, gülüşü bakışlarında saklıdır onların. İnsanı en iyi gözleri eleverir.

Dudakları, git derken, gözleri, kal diye yalvarır mesela kadının. Ağzı, hiç sevmiyorum, nefret ediyorum senden, diye sevimsizce oynayıp dururken; bakışları, şu dünyada en çok seni sevdiğimi herkesten iyi biliyorsun'u mırıldanır adamın...

Aslında bilim de öyle söylüyor. İnsanlar; gerçek duygularının yalnızca %10'unu konuşarak söylerken, geri kalanı beden diliyle anlatırmış.

İnsan tabii ki beden dilinden, ellerin hareketinden, bakışlardan, omuzların duruşundan kendince bir anlam çıkarabilmeli; karşısındaki hakkında. Ama ah o kadınlar yok mu? Minicik bi bakışa milyon anlam yüklerler! Müneccim değilsen, gel de çık işin içinden!

Gözlerini iyi konuşturmak; ayrı bir hava, bolca karizma katar sahibine. Ve ne çok, ne kadar birbirinden farklı anlamları yükleyebiliriz gözlerimize; değil mi?

Kin, nefret, şehvet, öfke, tutku, küskünlük, saldırganlık, küçümseme, hafife alma, tepeden bakma, meydan okuma, düşmanlık taslamak, hainlik, yavşama hali, tehditkarlık... Uzar da uzar bu liste...

Tıp biliminin de insan vücudunda en çözemediği organdır göz... Göz; ışığı nasıl alır, onu nasıl görüntüye çevirir, renkleri nasıl birbirinden ayırır? Koca koca bilimadamları hala çözemedi işin sırrını.

Biz yine konumuza dönersek, göz marifatiyle yapabileceklerimizi anlatmaya devam edebiliriz sanırım.

Yalanı en kolay gözlerde yakalarsın. Acıyı gözlerden daha iyi anlatan bir yanımız, derdimizi ondan daha güçlü söyleyen bir halimiz var mı ki? Üzülen birinin kalbini dinleyemezsin belki... Ama gözleri, anında anlatır sana olan biteni.

Ne zor şeydir sevdiğinin gözlerinde aradığın şeyi bulamamak... Eskisi kadar sevgiyle bakmayan gözler, insanı deli eder. Hele de onlar aşık olunan kişiye aitse...

Velhasıl-ı kelam, tonla da şarkı yazılmış, türkü söylenmiştir gözlerimiz uğruna, bakışlarımız hakkında. Dilediğini seç, beğen, söyle!

İster ayna say gözlerini ister gardiyan... Ama yeter ki umudun kesilmesin onlardan... Yeter ki üzerlerine toprak örtülmesin. Çıklmadık candan ümit kesilmez. İnsanın gözü arkada kalmaya görsün.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.