Ben Ne Desem Bilmem ki....

Hani demiştim ya ‘’Ben Yazmaya Böyle Başladım.’’

Yazmak artık benim düşünme şeklim olmuş. Kimi insanlar sesli düşünür, kimi insanlar sessizce düşünür….

‘’Ben de yazarak düşünürüm.’’

Yazdıklarımı en yakınımda olan insanlar bile okumazlar. Onlara kendimce karaladığım birkaç özel kitabımı bastırıp bir hediyem olsun babında, beni hatırlamaları için versem de onlar birkaç saatlerini ayırıp onu okuma nezaketi de göstermezler.

Çünkü….

Sen ne yazarsan yaz onlar seni tanıyorlar ya!... Senin böyle bir şeyler düşünüp yazabileceğini düşünmezler. Onlara çok ta önemli gelmez. Sen onların gözünde kendi kafalarında belirli bir şablonun içerisine oturtulmuş, çerçevesi çizilmiş, belirli rutinlerde yaşayan mütedeyyin naif  bir insansın. Bu kalıpların dışına çıkmanı pek istemezler.

Geçenlerde bir Doktor arkadaşım anlatıyor.

Ya hu ben bu kadar okudum Doktor oldum fakat Annem ve akrabalarım benim söylediklerime ve tavsiyelerimi hiç kale almıyorlar. Ben onların gözünde nasıl bir çocuksam beni hala aynı gözle görüyorlar demişti.

Bir insanı ne kadar tanısan tanı, o insanın beynini, düşünce yapısını, içinden geçenleri tanımak için onun fikirlerini, yazdıklarını da okumak lazım.

Ben de bu haleti ruhiye içerisinde karşılaştığım olaylar, spontane gelişen gelişmeler hakkında içime düştüğü anda yazmaya bayılırım. Elimde kâğıt kalem varsa hemen, klavyenin başındaysam sayfalara, elimde hiçbir şey yok ise de kafamda cümleler kurarak yazarım sessizce.

İşte böyle yazma isteğimin geldiği bir anda karşılaştığım bir olayı, doğa sporu olarak hemen her gün kendime rutin seçtiğim yürüyüşüm esnasında gözlemleyip yaşadığım bir anımı hemen yürüyüş sonrasında terim kurumadan klavyenin başına geçip yazmıştım.

Hani derler ya bir şeye emek için ter akıtacaksın ki değerli olsun.

Yazımın ismi,

‘’Al Sana Doğal Hayat’’

Bu yazımın içinde geçen konu kahramanının ismini izin almadan kullandığımı düşünerek haksızlık olmasın diye yazımı geri çekmiştim. Çektiğime dair bir bildirimde bulunmadan.

Meğer bu yazım ayın ‘’Aralık Ayının En İyi Blog Yazılarından birinci seçilmiş.’’

Ben bu yaşıma kadar daha hiçbir dalda, hiçbir konuda hiçbir zaman birinci olmadım ve seçilmedim.

Her zaman ne önlerde ne arkalarda hep ortalarda olmayı ilke edinmiş bir tarzım vardı.

Benim bu yazımı birinciliğe layık gören değerli yazarlara çok müteşekkirim. İlk defa beni birincilikle ödüllendirdiler. Beni ziyadesi ile mutlu ettiler. Fakat her zaman olduğu gibi yine yaptım yapacağımı. Benim Blog yazım birinci seçilirken ben yazımı geri çekmiştim.

Alıcı ayarlarımın aşırı hassasiyetinden dolayı yazıda geçen kahramanın ismini izinsiz kullandığım için rahatsız olmuştum kendimce.

İşte benimde doğal hayatım böyle dostlar ne diyeyim. Beni de böyle kabul edin…. Sevgi, saygı ve hürmetlerle…. 09.01.2018 Adil Bozkurt