Ben yaşadım mı?

Okula başlayan çocuk gibi heyecanlıyım, korkuyorum. Nasıl yazacağım endişesi kapladı içimi. Yaşamak ayrı anlatmak ayrı, ikiside o kadar acıtıyor ki.

Neden yazmak istiyorum diye çok düşündüm. Bahardan, kuşlardan, böceklerden anlatıp herkesin yüzünde bir gülücük yaşatmak varken, herkesi mutlu edecek iki satır karalamak varken, neden bunları yazmak istiyorum?

Herkes güzel anılar anlatırken, sizin suskun kalmanız ne demektir bilir misiniz? Baba kavramının anlamını bilmemek benim suçum mu? Beni dünyaya getirenler nerde? Bunu bana öğretmeleri gerekmiyor muydu?

İçimdeki acıyı anlatmak mı bana iyi gelecek? Bilmiyorum. 40 yıl sonra tekrar başa dönmek neden? Ama birilerine ulaşmak istiyorum, dur demek istiyorum, bu yanlış demek istiyorum.

Hiç doğum günü kutlamamış, hiç oyuncağı olmamış bir çocuk... Anne ve baba ayrıldıktan sonra "Baban ne iş yapıyor?" sorusuna ne cevap verebilir? Sadece başını öne eğer, elleri öğretmeninin ellerinde ve gözlerinden süzülen yaşlar öğretmenine cevap olabilir.

Anne-babalara seslenmek istiyorum, siz hata yapabilirsiniz. Bende bir anneyim. Ama bilir misiniz ki, sizin hatalarınızın bedelini hep çocuklarınız öder....
Sağlıkla kalın..