Bir Ağaç Olabilmek

Ormanda yürürken bir yaprağın size dokunduğunu, bir dalın saçlarınızı okşadığını hissettiğiniz oldu mu?
Ben hep hissederim.
Garip gelecek ama ağaçların duygu yüklü olduklarına da inanırım.
Hatta, onların acıyı ve sevinci kendilerince yaşadığına ,kendileriyle iletişim kurmaya çalışan insanlara bir şekilde yanıt verdiklerine de...

Bir gün yolunuz bir ormana düşerse, hiç düşünmeden birkaç saatinizi ona ayırın.İlk önce,yeşil bir serinliğin sizi sarmalayıp "Hoş Geldin!" deyişine tanık olursunuz. Şaşkınlığınız geçmeden yaprakların nefes alışları gelir kulağınıza. Tertemiz soluklarını yüzünüzde,teninizde duyarsınız.Önce bir yaprak,sonra bir dal,daha sonra bir ağaç oluverirsiniz,hiç farkında olmadan. Kökleriniz toprağın serin,nemli dokusunda derinlere doğru ilerler. Ağaç olmanın,dimdik ayakta ve özgür olmanın tadına varırsınız.

Her dalın ucunda bir tomurcuk olur açar umutlarınız.Ve her bahar yeni sevdalara uzatırsınız dallarınızı. "Yaşamak tek ve hür / Ve bir orman gibi kardeşçesine" diyen Nazım'ı anımsarsınız. Yaşamdan beklentileriniz; doğanın içinde, onunla birlikte yaşamanın mutluluğu karşısında yenilgiye uğrar.
Bu asla pişman olmayacağınız bir yenilgidir.
Bir yenilgi karşısında bu denli mutlu oluşunuza hayret edersiniz. Yaşamınız boyunca aradığınız ruh ikiziniz orada, ağaçların arasında gidip onu bulmanızı bekliyordur.

Gökyüzünü yemyeşil bir bulut gibi kaplayan yapraklardan bir sevgi yağmuru boşalır üzerinize.İliklerinize işleyen bu yağmurdan kaçamazsınız. Beyninizde dış dünyaya ait ne varsa silinir gider. Tüy gibi hafif,su kadar berrak ve bir melek günahsızlığında hissedersiniz kendinizi.
Siz artık buraya aitsinizdir!

Çok geçmeden bir ağaç gibi düşünmeye başlar,kimseye ihtiyaç duymadan,istemeden,kendi kendinize yetmeye başlarsınız. İçinizde tüm evreni yaşar,özünüzdeki yaratıcı gücü keşfedersiniz. Ölürken bile dimdik olan ağaçlardan yaşamasını,sevmesini,ölmesini öğrenirsiniz.

Ve Cahit Irgat'ın "Ağaç" adlı şiirinden birkaç dize:
"Ağacım,dört kol çengi,kıyamet
Her dalımda bir memleket
Uzar kollarım uzar
Taşımda,toprağımda bereket."

Ve de ağaç dostları için bir kitap tavsiyesi,Jose Mauro Vasconcelos'dan "Kayığım Rosinha".
Okuyun, asla pişman olmayacaksınız.