Bu dünyada, en iyi bildiğim şey kadındır.

Bu dünyada en iyi bildiğim şeydir kadındır. Ama beni bu dünyada, en çok yine o aynı kadın şaşırtır.

Bir gün, yaşı kaç olursa olsun, çocuksu masumiyetine, ürkekliğine aklım takılır. Bir gün şeytanın bile aklına getiremeyeceği ayrıntı manyaklığına...

Bir gün, anam, bacım olur kendisi; öbür gün, kıpkırmızı bir şehvet objesi, bitmek bilmeyen bir sevişme tanrıçası...

Şefkat deryası olduğunda, alıp taaaa içime, yüreğime sokasım gelir kadınımı. Ama gerçekten kızdırdığımda, küstürdüğümde kendime kadife tenli meleğimi; ne yalan söyliyim şimdi, kaçacak delik arayasım gelir, hem de dört köşe dört bucak!...

Bu dünyada en iyi bildiğim şey kadındır. Ama beni bu dünyada, en çok yine o aynı kadın şaşırtır.

Şaşırtmak, kadının, Afrodit'ten beri en öldürücü silahı değil mi nasıl olsa... Gönder okunu adamın böğrüne; adamın acı içinde kıvranırken, sen git onun saçlarını okşa!

Kadın, adamının ölümsüzlük iksiridir aslında çoğu yerde... Seven bir adam, en çok da kadını için yaşamak, kadını için var olmak ister şu kavonoz dipli, dibi bir türlü gelmeyen, uçsuz, bucaksız bilinmezlikler diyarında.

Bazen, kadife teninin yumuşaklığı alır götürür beni kadınımın; bazen de öfkeden deliye dönmüş halleri...

Bazen, hayat, bir teselli verebilmektir kadına, benim için; bazen de ölümüne gaza getirmektir onu; hırsını öfkesini yenebilmesi için.

Bazen, kadının, bir tek gözyaşı okyanuslardan da derindir benim için. Bazen de sular seller kadar gözyaşı dökse de, arkama bile bakmadan çekip giderim.

Bu da ne demek mi şimdi böyle, canım benim? Şu demek benim iki gözüm: Seni kafasında bitirmiş bir kadın, nasıl ki, siliverir bütün benliğinden seni, cismini, resmini; sen de gidebilmelisin gerektiğinde; hiç düşünmeden, arkanda bıraktığın gözü yaşlı kadını...

Bir gün, kadının, beni avlayışına hayran olurum ; öbür gün dünyanın en usta diplomatlarına taş çıkarışına...

Bir gün, masum bir kedi gibi kıvrılışı, uzanıp yatışı yanıma, mest eder beni; öbür gün, hırçın dalgalar gibi akın akın üzerime gelişi  baştan çıkarıverir bütün benliğimi...

Kadın, her gece ay doğduğunda, gelip gelip giden gel - git dalgalarıdır denizin... Kadın, denizlerin bile söndüremeyeceği alevidir en körüklenmiş ateşlerin...

Bu dünyada en iyi bildiğim şey kadındır. Ama beni bu dünyada, en çok yine o aynı kadın şaşırtır.

Not: Yazıda kullanılan görsel www.foto.ekolay.net adresinden alınmıştır.