Cariyeler ve cellatlar

Bir sultan ölür

Hareme cellattan önce korkusu girer

Bekleşir güzeller kuşkulu gözlerle

Karnı burnunda körpecik kızlar

Kapıdan ha girdi ha girecek

O gün birkaç yüz güzel ölecek

Açılınca kapılar gıcırtıyla

Başta haremağası

Ardında beklenen şürekâsı

Yay kirişleri yağlı kementler ve çuvallarıyla

Koptu haremde inceden bir vaveyla

Yok kaçacak yer

İnce narin kollarda

Karşı koyacak güç yok

Zorluk çıkarmayın diye bağırdı

Patlak gözlü kara yüzlü haremağası ince sesiyle

Kapıları tuttular

Kimi kaderine razı

Uzattı boynunu yağlı ilmeğe

Kimi çığlık çığlığa

Lakin çırpınmak nafile

Kimi kapandı bebeğine

Bir aylık erkek

-Bebelere kıymayın efendiler

Masum bu bebeler

Hoyrat eller ayırdı bir çırpıda

Kolay avdı

Önce bebeleri boğdular

-Etmeyin ağalar ben gebeyim dedi biri

-O yüzden geldik ya biz de buraya

-Yeni geldim ben beş ay olmadı daha

-Öyleyse ne zaman gebe kaldın be kadın

Cellat özenle geçirdi ipi boynuna

İp acıtmasın diye topladı saçlarını

Yere yatırdılar

Biri üstüne abandı tuttu kollarını

Biri sıktı yağlı urganı

Çırpındı kadın

Vurdu yere süt beyaz bacaklarını

Cellat ipi sıktı sıktı

ta ki hareketsiz kalınca bıraktı

Üç kıtaya hükmeden Sultanın gözdesiydiler

Bir gün öncesine kadar

Ve güç ve iktidar

el değiştirebiliyordu

Artık değerleri yoktu kasaptaki et kadar

Yakalanıp umarsız

Can verdiler birer birer

Cesetleri yan yana dizdiler

Yoklama yaptı Haremağası

Akşama doğru

Taşa bağlı içi dolu çuvallar

Sarayburnu’ndan savruldu denize

Boğaza bir düğüm

Saraya akşam

Geceye ölüm

Hareme sessizlik çöktü

Yeni Harem hazırdı

Yeni Sultanın zevki ve hanedanın devamı için

yeni cariyelere

Kim bilir böyle ne kadar sürecek

Bir gün yine kapıdan cellatlar girecek

29.Ocak.2016 

http://liberteryen.org/2013/02/280-cariyenin-toplu-katliami/