Cumhurbaşkanı adayımı açıklıyorum

İki hafta önceki yazımın başlığı “SİYASET OYUNU” idi. Bu oyunun son perdesine geldik. Ancak son perdede figüran oyuncular da yok. Bu perdede sadece iki aktör var sahnede.

İki kişilik oyun… İkisi de çok kötü oyuncu. Doğru dürüst Türkçe bile konuşamıyorlar. Ama oyun gereği sürekli kavga ediyorlar. Mahalle kavgası desem o da değil. O kavgalarda bile bir espri olur, bir düzey olur. Bunlarda ne espri ne düzey. Kısacası oyunun kalitesi iyice düştü. Ben bir seyirci olarak bu oyundan çok sıkıldım… Bir çok seyircinin de sıkıldığını görüyorum.

Bu yazıyı yazdığım gün pazar. Dün televizyonlardan izlediğimiz kavganın görüntüleri gazetelere yansımış.

Oyunculardan biri “Sen terörist başına “Sayın” dedin özür dile.

”Diğerinin yanıtı “Sen kimsin yahu ? 19.dönemde sen onunla kol kola Meclise girdin… Sigortamı attırma.”

Ne oluyor? Bu ikili memlekete Cumhurbaşkanı seçecek… İki oyuncudan birisinin Çankaya’ya çıkma olasılığı var ya diğerinin yanıtı “ O yokuş diktir. Senin bel fıtığın var çıkamazsın…”

Bu kötü oyuncuları sahnelerinde baş başa bıraktım. Bir seyirci olarak oyunu terk ettim. Oyundan çıkarken de görüşlerimi açıklıyorum. Bana göre bu oyunun sadece baş rol oyuncuları değil oyunun yazarı da, yönetmeni de çok kötü. Bence “Cumhur”başkanı’nı Cumhur’un kendisi yani halk seçmelidir. İsteyen herkes aday olmalıdır. İşçisi de, köylüsü de, memuru, esnafı da, yazarı da, bilim insanları da, kadınlar da erkekler de aday olmalı. Yalnız adayların bu ülke için yapacaklarını açıkladıkları bir programları, görüşleri, bu görüşlerini topladıkları kitapları olmalı. Bunu yapan ülkeler var.

Örneğin bizimle aynı tarihte Fransa da Cumhurbaşkanı’nı seçiyor. Onlar iki turlu seçim yapıyorlar. Seçimlerde PTT işçisi, emekli banka memuru, köylü adaylar da var. Adayların ülkeleri Fransa’nın geleceği için görüşlerini açıkladıkları kitapları gazete bayilerinde satılıyor. İlk turda herkes kendi görüşüne göre adayına oy veriyor. İlk turun sonunda en çok oy alan iki aday ikinci tura kalıyor. Diğerleri ile uzlaşarak ikinci turda en çok oyu alan Cumhurbaşkanı oluyor. Seçim sonuçları açıklandığında kazananlar ve kaybedenler 1789 Fransız Devrimi’nin simgesi Paris’in ünlü Bastille meydanında sabaha kadar kutlama yapıyorlar. Bizzat katıldığım 81 kutlamalarından beri bu seçimleri ilgiyle izliyorum. Gelecek yazımda Fransa Başkanlık 07 seçim kampanyasını ve adayları daha yakından tanıtacağım.

Siyaset oyununu terk etmiş bir seyirci, bir yurttaş olarak gönlümdeki adayı açıklayarak bu yazıyı bitireyim. Bir kere zaman zaman sigortası atan, bana göre çağdışı görüşleri olan Sayın Başbakanı asla Çankaya’da görmek istemiyorum…

Gönlümdeki aday çağdaş bir yaşamı savunan, bu ülkenin temel meselesini eğitim olarak gören, bu konuda yüreklice çalışan güzel insan Sayın Türkan SAYLAN’ı Çankaya’da görmek istiyorum. Bir yurttaş olarak benim görüşüm ve isteğim de bu.

İZNİK DOĞUŞ GAZETESİ - 28 MART 07