- Kategori
- Güncel
Deniz manzumesi
(1)
Alnımdan sızan ter, gözlerimi yakıyor. Ağlamama perdedir, kimse çekip açmıyor.
Yatağım gibi bir su, içim mavi oluyor. Genzimi yakıyor tuzu, yangınını söylüyor. Bir poyraz, bir karayel,
yüreğim köpük köpük
(2)
Yiğidim şimdi, kanım deli. Dört yanım kurşun sesi. Bastığım yer çamur, parkamda yağmur izi. Sesimi, soluğumu duyamazdı ya o ressamın iti; anlatmak benliğimdi. Yüreğim yosun yosun
(3)
Geldiği başladığından çok uzak. Gözleri halkına bir tuzak. Irmak kenarında açan çiçek, yalnız kendine aşık. Bilemez akan suyun kudretini, elleri sadece paraya açık.
Yüreğim yangın yeri.
(son)
"Deniz" var söz söyletir, "Deniz" var "yanan"a yangın, "deniz" var gözlerime mil.