Vefa

Ülkemizde son zamanlarda eksikliği en çok hissedilen, oysa kültürümüzde, islam dininde en yüceltilen kavramlardan biri "Vefa". Sözlük anlamı; sevgiye bağlılık, sevgide sebat demek.

Genel seçimlerin ardından, güzel yurdumuzun ufku hergün şehit haberleriyle kararıyor. Yüreği kan ağlayan şehit yakınları, büyük bir metanet ve olgunlukla "Vatan sağolsun", "Kimse, Türkü ve Kürdü birbirine düşman edemeyecek" diyebilmekte. Vatan değil, "koltuk sevdalısı" siyasiler ise, oyuncaklarını paylaşamayan şımarık çocuklar gibi, iğneli ve ağdalı sözlerle birbirlerini suçlayıp, taşlamaktan öteye geçemiyor; gerçekten halkın ve ülkenin yararına bir eylem ve söylem içerisine giremiyorlar. Trajikomik (Acıklı bir gülünçlük)!

Bir iki gün önce haber bültenlerinde dinledim: Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP)'nin kurucularından ve ilk başbakanı ve önceki cumhurbaşkanımız Abdullah Gül, o partinin kuruluş yıldönümü törenine çağrılmamış. "Sehven" öyle olmuş. (Hani bir zamanlar da birilerinin bilgisayarlarına, cep telefonlarına bazı sahte deliller "sehven" yüklenmişti ya...) Aslında "özrün kabahatten büyük" olduğu bu durum, vefasızlık, saygısızlık, görgüsüzlük, nankörlük ve pişkinlik örneği değil mi? Ama, AKP'nin ve hükümetinin pek çok örneğini verdiği, işin acı tarafı toplumsal yaşama yayıp, yerleştirmeye başladığı kavramlar bunlar. Başka bir açıdan bakarsak; bu olay, Türkiye Cumhuriyeti'nde yıllardır iktidarda olan siyasi partinin kurucusu, başbakanı ve seçilmiş cumhurbaşkanı olmanın – üstelik de o partililerce - aslında pek de önemsenmeyebileceğini gösteriyor. Recep Tayyip Erdoğan'ı Kenan Evren'e benzetip, "Akıbeti aynı" diyen HDP'li siyasetçiye, fazla uzağa gitmesin, yakınında Gül gibi örnek var derim.

 

Demek ki neymiş: Ünvan, makam gibi şeylerin aslında pek de kıymeti yok. İnsanların bellekleri ve yüreklerinde ne kadar ve nasıl bir yer edindiğinizdir önemli olan. İslami açıdan da; ne kadar hayırlı, yararlı, sevgi dolu, erdemli olduğunuzdur müslümanlığınızın ölçütü. Ülkemizde bunun en az ayırdında bulunan kişilerin, AKP gibi dinsel söylem kullanan bir partide çoğunlukta bulunması yaman bir çelişki. Çelişkiler ülkesinde yaşıyoruz vesselam! (Her ne kadar bu iktidar döneminde yıpratılmaya, kirletilmeye, yok edilmeye çalışılan pekçok değerimiz gibi; Mustafa Kemal Atatürk sevgisinin kitlelerin yüreğinden silinmemesi, sürekli vurgulanması, belki onları bu yüzden de rahatsız ediyor.)

 

Keşke güzel insanların da yaşadığı güzel yurdumuzda her şey güllük gülistanlık olsa (O günleri de çocuklarımız, torunlarımız görsün yaşasın hiç değilse)... Ama, asıl şimdiki koşullarda direnmek; inadına, barış, sevgi, vefa, dostluk, yardımlaşma... deyip "BİR" olmak, birliğe çağrı yapmaktır, bu toprakların bize çaldığı, özümüzün bu topraklara çaldığı maya. (Kenetlenmek için yeni bir deprem beklemeyelim.)

 

Gülçin ERŞEN – 17 Ağustos 2015 / Güllük