Dostlara gül dahi atmayınız....

Dostun attığı gül yaralar insanı; ( Bildiğimiz hikayenin detayları )

Yaklaşık 1400 yıl önce 2 samimi dost varmış, dostlardan biri doktor diğeri ise sultanın danışmanlarındanmış. Doktor elinden geldiğince herkese yardım etmeye hevesli, gece gündüz yeni ilaçlar bulmaya çalışan doktor olduğu halde kazancı düşük biriymiş, zira yaptığı ilaçlar çok kişinin işine yaradığı halde o asla yapmış olduğu ilaçların reçetelerini saklamazmış. Ne var ki bu doktor sultanı hiç sevmezmiş, sistemin Cumhuriyet tarzı olması gerektiğinen inanan Ehli beyt inanışını destekleyen biriymiş. Doktor evli ve 4 çocuklu olduğu halde davasını bırakmamış ve sonuna kadar sultancılığa karşı hep propaganda yapmış.

Sultanın danışmanı ise doktor olan bu arkadaşını çok seviyormuş, zira yapmış olduğu ilaç hem kendisine hemde karısına hemde çocuğuna iyi gelmiş. Ehli sünnet itikatine sahip olduğunu iddia eden sultanın danışmanı, bu arkadaşının başına bişi gelmemesi için onu hep uyarırmış ve sultan karşıtı insanlara dikkat etmesi ve kendini geri çekmesi konusunda öğütte bulunurmuş. Doktor olan dostu ise bu uyarılara kulak asmamış.

Sultan, doktorun da asilerden olduğunu öğrenince çok kızmış, zira yapmış olduğu ilaçlar yüzünden bir çok insanın iyileşmesine vesile olan bu doktoru idam ettirmeden önce uyarmak istemiş,

- Seni tanıyorum tabip, yaptığın ilaçlar ve teşhislerin tüm ülkede işe yarıyor, fakat senin yerinde başka biri olsaydı çoktan kellesi gitmişti. Dua et, çok insana hayrın dokundu yoksa senide şuracıkta öldürtürdüm.

Doktor ise asilere destek vermeyi inkar etmek yerine,

-Siz şu anda size ait olmayan bir yeri işgal etmektesiniz, zira o yer halkın seçimiyle elde edilir, babadan oğula elde edilen iktidar zulümdür. Der.

Sultan şaşırmış ve kızmış bir halde,

-Madem böyle düşünmektesin öyleyse sana bir şans daha vereceğim, öyle bir ceza vereceğim ki ölmekten ancak benden merhamet dileyince kurtulacaksın, tüm halk istediği cismi senin kafana atacak, atmayan cezalandırılcak...

Doktor düşüncelerinden vaz geçmemiş, af dilememiş sonunda Doktoru meydana indirmişler, halkın çoğu taş atmamış, sadece az sayıdaki doktoru çekemeyen düşmanı taş atmış, birçok kişi doktora küçük ve boş ilaç şişeleri atmış, bunlar zaten doktorun beklediği şeyler olduğu için kafasını acıtmamış. Fakat karısı bile ayrılığı simgeleyen sarı gülleri ve yüzüğü atmış, çocukları ise sevgiyi simgeleyen kırmızı gülleri, yine dostu olan imam ise yaratıcıyı simgeleyen laleyi, sultanın danışmanı olan arkadaşı ise dostluğu simgelediğine inandığı beyaz gülleri atmış.

İşte burada doktora en zor gelen şey, sevdiklerinin dahi gelip bu cezaya katılmaları olmuş.

O yüzden dostlara şayet ceza için dahi olsa çiçek atmayınız. Dostlarınıza çiçeği verin ama atmayın, bu onu yaralayabilir.