Eğitim ve sağlık hizmetleri görev değil fedakârlıktır; bu nedenle ücretsiz olamaz

Kalitesiz bir hizmet istiyorsanız olur aslında, siz bilirsiniz; hasta kıvranırken mesaisi dolan hemşire çıkar gider. Çalışanı memnun etmelisiniz, hastaneyi memnun etmelisiniz ki o da sizi memnun etsin; bu iş görev anlayışıyla memuriyet anlayışıyla olmaz.

Konu para değil, bütçe ayırır eğitimi ve sağlığı halkın istediği gibi ücretsiz yaparız; ama bu sefer de kalite olmaz. Devlet hastanelerini görüyorsunuz; çalışanlardan bazılarının insaniyetleri dışında sağlık hizmetleri angarya olarak görülüyor.

Ücretli olacak ki hastane kazanacak, çalışan çok iyi yetişmiş olacak yüksek maaş alacak ki hizmet kalitesi olsun. Keza hastane ortamı, sağlık araç gereçleri muayene tahlil argümanları üst düzey olacak. Paranın döndüğü yerlerde hizmetin farklı olduğunu görüyoruz. Asgari ücretle çalışan hizmetlinin buruşuk yüzünü gördükten, tıkış tıkış devlet hastanelerinde randevu sıra kuyruk bekledikten sonra sağlık hizmetleri ücretsiz olsa neye yarar.

Kerim Korkut halk düşmanı mı, niye eğitim ve sağlığın paralı olmasını savunsun ki. Gerek sağlık gerek eğitim her gün para vermemiz gereken bir şey değil aslında. Ben 60 yaşındayım ve senede dört defa doktora gidiyorum. Engelliyi kronik hastalığı olanları konuşmuyoruz. Adam kendine bakmıyor, bakmayı bilmiyor; başı ağrıyor dişi ağrıyor, her gün doktor. Ben sağlam biri değilim ve 60 yaşındayım yılda dört defa doktora gidiyorsam o niye elli altı defa gidiyor; bilinçleneceksiniz. Hatta kendinizi koruyun hiç gitmeyin. Aklı başında insanların hiç sağlık masrafı yoktur. Yılda elli altı defa doktora gidersen sağlık ücretsiz olsun dersin tabi.

Ben devlet olarak sana ücretsiz bakarım; ama nasıl bakarım bilemem. Eğitim ve sağlık ücretsiz olsun diyeceğimize kaliteli olsun, ücret makul ve mantıklı olsun demeliyiz. Bana iyi bak ama bedava olsun, yok böyle bir şey.

Eğitimde de aynı… Güzel okullar, az sayıda öğrenci, çok özel yetişmiş hocalar… Bazı özel okulları ve eğitim kalitesi yüksek liseleri kolejleri duyuyorsunuzdur. Oralardan mezun olan kimseleri de… Profesörler eğitim veriyor… Maaşları on bin on beş bin. Modern eğitim araç gereçleri. Nezih ortamlar. Parasız eğitimi (daha doğrusu devletin görev ve memuriyet anlayışıyla verdiği eğitim)biz biliyoruz; ahır gibi yerler, lan diyen öğretmenler…

Eğitimde çocuklarımız, sağlıkta ise hayatımız söz konusu…

Para verdik ama yine de iyi bakmadılar… Memnun olmadığımız eğitim kurumu/sağlık kurumu kapanır, ben daha iyi yaparım diye rekabet olacak.

“Fedakârlıksa ücretsiz olur, fedakârlığın anlamı budur” ya da “Verdiğimiz vergiler var ya” diyenler olacaktır.

Burada kastedilen fedakârlık daha iyisini yapma konusunda göstereceği fedakârlıktır. Ve bu fedakârlığa vergilerimiz yetmez; yetse bile memur/görev anlayışına sahip devlet bu kadar parayı sağlığa ve eğitime aktarmaz. Devletin hizmetleri standarttır, daha iyisi hatta en iyisi yoktur. Böyle bir kaliteyi ancak parayla sağlarsınız.