Eğitimde Tiyatro

Karneler alındı ebeveynler ve öğrenciler mutlu. Eğitimin onca temel sorunları varken bu da nerden çıktı diye düşünenlere/düşüneceklere rağmen bu yazıyı yazmak istiyorum. Davranışlarımız ve tutumumuz içinde bulunduğumuz koşullara ve karşımızdaki kişiye göre değişir. Farklı koşullarda nasıl hareket edeceğimizi neler söyleyeceğimizi, görüşümüzü nasıl savunacağımızı çoğu kez önceden zihnimizde tasarlarız. Hatta giyimimizi, makyajımızı yani dış görünüşümüzü de bulunacağımız ortama göre belirler ve düzenleriz. Ancak, genelde toplumsal davranışlarımızın samimiyeti tartışılabilir.

Gerçek yaşamın ihtiyaçları bizi içinde bulunduğumuz koşullara göre hazırlanmaya davranmaya zorluyorsa böyle bir yaşama bizi hazırlayacak olan eğitim sistemi içerisinde hangi faaliyet olmalıdır. Tabii ki insanın yaşadığı güzel, komik, ders alınacak tarihsel ve acı veren olayları yine insanların sergilediği gösterilerle anlatma sanatı olan, Tiyatro. Peki, eğitim sisteminin bir parçası olarak tiyatro öğrenciye ne kazandıracaktır? Bu sorunun yanıtı çok yönlüdür ama başlıca amacı öğrencinin aktörlük aracılığı ile sosyal kişiliğini geliştirmek olacaktır. Tiyatro öğrencinin;

1-Sosyal kişiliğini geliştirir.

2-Sıkılganlığını, utangaçlığını yener, özgür hareket etmeyi öğrenir.

3-Yaratıcı kişilik kazanmasını sağlar.

4-Denemeyi öğretir.

5-Farklı kişilikleri içeren rolleri oynayarak çeşitli kişilik ve davranışları araştırma, inceleme olanağı bulur.

6-Çok yönlü düşünmesini öğretir.

7-Söz söyleme, düzgün konuşma, anlaşılır olma yeteneği kazandırır.

8-Bir şeyler başarma duygusunu edinerek yıkıcı değil yapıcı bir birey olmasını sağlar.

9- Hayal gücünü geliştirir.

10-Toplu çalışmayı, takım, grup çalışmasını, işbirliğini öğretir.

11-Kalabalıklar önüne çıkmayı, kalabalıkta konuşma korkusunu yendirir.

12-El, kol, hareketlerini yapmaya başlatır, böylece iletişim yeteneğini geliştirmesinin yanında;
Öğrenciye eleştirel bakış açısı kazandırır, ezbercilikten kurtarır, empati yeteneğini geliştirir, pratik çözümler ürettirir, yeni dünyalar keşfetmesini sağlar, diğer sanat dalları ile ilişki kurdurur, kültür birikimini artırır, insan sevgisi aşılar.

Okul tiyatrosuna sadece bir gösteri olarak bakmamak gerekir. Tiyatroda görev alan herkes için önemli olan, seyircinin karşısına çıkana kadarki süreçtir. İşte bu süreçte, dekorların hazırlanması, elektrik işleri, giysilerin araştırılması bulunması ya da dikilmesi, makyaj, oyunu seçimi, sahneye konulması yönetilmesi gibi değişik türdeki işlerde öğrenciler katılımla birlikte paylaşmayı, dayanışmayı, birlikte olmanın hazzını, yeni olanı bulmayı, üretmeyi öğrenirler. Sadece oyunculuk yapanlar için değil, tiyatrodaki her alanda görev alan öğrenciler için bu geçerlidir.

Eğitimin amacı, kişiliği gelişmiş, davranışları olumlamış, yaratıcı, araştırmacı, özgürce düşünen, çağın teknolojik gelişmelerini kavramış, barış ve sevgi dolu, ülkesini yüceltmek için çalışacak ve üretecek gençler yetiştirmek olmalıdır. Tüm bu nedenlerle öğrenci üzerindeki yararlılığı kanıtlanmış tiyatro, çağdaş eğitimde okulların vazgeçilmez ve çok yararlı etkinliği olarak görülmeli, uygulanmalıdır diye düşünüyorum.

Nizamettin BİBER