Geçmiş zaman olur ki!

Abdülhak Hamid’in aynı zamanda hatırı sayılır bir ressam olan Şehzade Abdülmecid Efendi’ye atölyesinde poz verirken çekilen fotoğrafı, resim sanatına Saray’ın ve edebiyat dünyasının ilgisini bir arada görebildiğimiz çok önemli ve sembolik değer taşıyan bir fotoğraftır.

Sultan Abdülaziz resimle bizzat uğraştığı gibi, Paris seyahati sırasında hem çok sayıda resim satın almış, hem de bronz heykelini döktürmüştü.

Görüşleriyle Edebiyat-ı Cedide’nin doğmasına yol açan Recaizade Mahmud Ekrem bey aynı zamanda naif bir ressamdı.

Profesyonel denecek kadar başarılı bir ressam olan Tevfik Fikret’in şiirlerinde de ressamlığının derin izleri vardır.

Mehmed Akif, Şeref Haydar Paşa’nın Çamlıca’daki köşkünde Rus Ressam Feldman’a hiç çekinmeden poz vermiş, hatta kızı Suat’ın Celile hanımdan resim dersleri almasına ses çıkarmamıştı.

Nazım Hikmet’in annesi Celile hanım bir ressamdı. 1956 yılına kadar Fuad Şemsi Bey’in koleksiyonunda olan Mehmet Akif portresini yapan Celile hanımın bu eserinin şu anda nerede olduğu bilinmiyor.

Abbas Halim Paşa, bir sanatçı dostuydu. Feyhaman Duran ve Fikret Mualla’nın Avrupa’da eğitim görmelerini o sağladı.

Ressam Melek Celal, Yahya Kemal’in resimden hayret verecek derecede anladığını ve sevdiği ressamın Goya olduğunu, Madrid Elçiliği sırasında bu büyük ressamı dikkatle incelediğini söyler.

Yahya Kemal’in sevdiği kadın Celile, bir ressamdı.

Ressam Namık İsmail’in Büyükada yakınlarında bir adası olduğu ve İpar isimli yatıyla denize açılmayı sevdiği ve zengin bir yaşamı olduğunu ona yakın olanlar söyler.

Peyami Safa’nın gençlik yıllarında çok yakın dostları olan Nazım Hikmet ve Cevat Şakir Kabaağaçlı resimle bizzat uğraşırlardı. Ressam Celile hanımın oğlu Nazım Hikmet, resim yapmaya Çankırı ve Bursa hapishanelerinde başladı.

Cevat Şakir Kabaağaçlı . Halikarnas Balıkçısı olarak şöhret kazanmadan önce, Türk basınının en önemli karikatürist ve ressamlarından biriydi.

Zahir Sıtkı Güvemli, ressam ve karikatürist olarak yıllarca belli başlı dergilerde imzasına rastlanan bir edebiyat adamıydı.

Halide Edip Adıvar’ın Handan, Son Eseri, Sonsuz Panayır, Döner Ayna ve Akile Hanım Sokağı isimli romanlarında ressamlar ve resimleriyle ilgili yorumlar bulunur.

Türkiye’deki Doğu ve Batı resim anlayışları üzerinde aynı tarihlerde yazılmış iki romandan biri Orhan Pamuk’un yazdığı Benim Adım Kırmızı (1998) ve diğeri Nedim Gürsel’in yazdığı Resimli Dünya (2000) romanıdır.

Kaynak: Türk Edebiyatı 423.Sayı