Global kriz ve tarımda üretici örgütlenmesi

Ülkemizdeki tarım işletmelerinin büyük çoğunluğu diğer az gelişmiş ülkelerde olduğu gibi küçük işletmelerden oluşmaktadır. Bu işletmeler geleneksel üretim yapısına sahiptirler. Bu özelliklerinden dolayı gerek girdi temininde gerekse pazarlamada büyük sıkıntılar yaşamaktadırlar. Karşılaştıkları sorunlar üreticilerin ekonomik ve sosyal yaşantılarını olumsuz yönde etkilemektedir.

Dünyadaki mevcut gelişmeler ve uygulamalar dikkate alındığında üreticilerin refah düzeylerinin yükselmesi pazardan daha yüksek pay almaları ile mümkündür. Bununda başlıca yolu üreticinin mesleki ve ekonomik olarak örgütlenmesidir.

Gelişmiş ülkelerde üreticiler gerek mesleki gerekse ekonomik örgütlenme olarak etkin ve güçlü bir örgütlenme yapısına sahiptirler. Bu örgütler başta tarımsal yayım olmak üzere tarımsal pazarlamada etkin faaliyetler yürütmektedirler. Tam üye olmak için yıllardan beri, anlamsız şekilde kapısında beklediğimiz ve bir de Gümrük Birliği gibi kendi aleyhimize olan uygulamaları dahi kabul ettiğimiz Avrupa Birliğinin tarım politikalarının belirlenmesinde ve uygulanmasında çiftçi örgütleri önemli roller üstlenmektedirler

Nitekim Almanya, Dani­marka, İsveç, Hollanda, Finlandiya gibi sanayide olduğu gibi tarımda da gelişmiş olan ülkelerde tarımsal kooperatiflerin pazar­lamadaki payı %50’leri aşmakta hatta İskandinav ülkelerinde bu oran %100’lere varmaktadır. Buna karşılık ülkemizde bu oran hala %1 ila %10 oranındadır.

20’nci yüzyıldan 21’inci yüzyıla geçerken, ülkeler arasında yapılan ticaret anlaşmaları ile haberleşme teknolojisindeki hızlı gelişmeler dünya ekonomisini küresel hale getirmiştir. Dünyadaki bu küreselleşme paralelinde ülkelerarası ticarette acımasız bir rekabet ortamı yaşanmaya başlanmıştır.

Gelişmiş ülkeler, ekonomik ve teknolojik üstünlükleri ile anlaşmalarda politik ve ticari güçleri ile elde ettikleri avantajları, bu rekabet ortamında çok iyi kullanırken, gelişmekte olan ülkeler ise etkin bir üretici örgütlenme yapısına sahip olmamaları ve verimlilik düzeylerinin de düşük olması nedeniyle tarım ürünleri dış ticaretindeki rekabette güçlük çekmektedirler. Bu nedenle dünya ekonomisinde yaşanan krizlerden gelişmekte olan ülkeler daha çok etkilenmeye başlamışlardır.

Küreselleşme nedeniyle gelişmekte olan ülkelerin en büyük sorunlarından biri haline gelen dış ticaretteki rekabette, ülkelerin etkili olmalarının yolu örgütlü olmaktan ve kaynakları verimli kullanmaktan geçmektedir.

Gelişmiş ülkelere göre daha sınırlı kaynaklara sahip olan gelişmekte olan ülkelerdeki küçük işletmeler örgütlenerek veya örgütlerini daha faal hale getirerek ellerindeki kaynakları verimli olarak kullanmak zorundadırlar.

Ülkemiz de dünyadaki gelişmekte olan ülkelerden biridir. Dünya ekonomisindeki gelişmeler karşısında ülke ekonomisinin mevcut durumu ve yaşadığımız sorunlar hepinizce bilinmektedir. Yaşadığımız ekonomik krizlerden ne derece etkilendiğimiz ortadadır.

Dünyada son yıllarda yaşanan kriz küresel sermayenin sanal refahının çökmesi ve ekonomik gerçeklerin toplumların üstüne bomba gibi düşmesidir. Toplumsal refah ve gelir adaletinin sağlanması özellikle fakir kırsal kesim için hiç şüphesiz kooperatiflerdir.

Küreselleşmenin olumsuz etkilerinden korunmanın yolu örgütlenmedir. Üreticilerin örgütlerine sahip çıkmaları ve örgütsel çalışmanın içinde bulunmaları hayati önem taşımaktadır. Büyük çoğunluğu küçük işletmelerden oluşan Türk Tarımının zenginlik üreterek sorunlarını çözmesi ve rekabet gücüne sahip kavuşması; etkin bir örgütlenme yapısına sahip olmasına bağlıdır.

Bilinmelidir ki, Türk çiftçisi dünyadaki küreselleşmenin farkındadır. Üreticilerimiz ellerindeki altyapı imkânları, ekonomik güçleri ve kendisine verilen yasal haklar çerçevesinde örgütleriyle küreselleşmenin olumsuzlukları ile mücadele edecektir. Bu örgütlerin desteklenmesi üreticiler kadar ülkemizin de menfaatine olacaktır.