Güle güle Umberto Eco

Eco vefat etmiş:

“İtalyanlar’ın dünyaca ünlü yazarı, bilim adamı, göstergebilim uzmanı, eleştirmen ve düşünür Umberto Eco, 84 yaşında hayatını kaybetti.”

http://www.haberdar.com/gundem/umberto-eco-hayatini-kaybetti-h18867.html?mnst=6252

Eco’nun romanlarından ‘Gülün Adı’nı severim, bende nostalji uyandırır.

Ancak, onun asıl düzyazılarını severim. O da, eleştiriyi ve denemeye güzelyazın yapanlardandı.

Ancak, onun kuğu şarkısı sayabileceğimiz, orta karar bir eser olan, 3 ciltlik Orta Çağ yapıtı, çok önemli bence.

Vasat da olsa, İtalyanlar’ın Orta çağ konusunda 70-80 yıl gecikmeyle Annales’e yanıtı o kitaplar.

Burada önemli olan şu:

Daha henüz Yeni Orta Çağ’a (1980’lere) girmeden önce bile tarihçiler, asıl orta Çağ’ın önyargılarda sanıldığı gibi bir dönem olmadığını açımlamaya başlamışlardı ve bugün bu açımlama, Türkiye’deki Bizans çalışmaları gibi, ironik bir alanla sürüp gidiyor hala.

Zaten, Orta Çağ’ların tek panzehiri bilgi üretmek ve geriye kayıtlı bırakmaktır.

Eco, Aquinolu Thomas üzerinden bunu epeyi mizahi bir dille becermişti.

Tamam, ‘Gülün Adı’nda da mizah ve ironi vardır ama bir denemeyi okurken okuru güldürebilmek (gülümsetebilmek değil), epeyi bir beceri gerektirir.

İşte Eco, keşke diyorum, biraz daha oralarda yoğunlaşsaydı.

İtalyan olmayan İtalyalı barbarları o çok çok iyi açımlayabilirdi örneğin.

Yani, ikinci ‘Gülün Adı’ MS 500 Roma’sında geçebilirdi.

Hristiyan olmayan AB’yi ve Roma’yı güldüre güldüre anlatırdı pekala.

Haa, adamı aforoz ederlerdi ayrı konu.

Neyse.

Olsun, bu kadarıyla bile farklı ve renkli bir beyin entellektüel idi Eco. Çok az çıkıyor böyleleri artık. Kendisine beyinsel saygımız yüksektir o nedenle.

Güle Güle Eco.