Hayat iki bölümdür

Erkeğin tembeli çekilmez. Kim ne derse desin, biz erkekler doğuştan almış olduğumuz statü gereği, bayanlara nazaran daha farklı bir gözle görülürüz toplumda. Hayatın üzerimize yüklediği sorumluluk daha bir hissettirir kendini. Bu arada, sevgili bayanlar bu sorumluluk konusunda, sağ olsunlar üzerimizdeki yükü almak, hayatı eşit oranda sırtlanmak açısından yanımızda yer almaları beni gerçekten sevindirmektedir. Ama dediğim gibi erkeğin statüsü bir farklıdır. Bir bayan çeşitli nedenlerden dolayı iş hayatına girmeyebilir. Kimse de ona sen ne yapıyorsun demez, diyemezde. Bu bayanları ikinci sınıf olarak görmekten dolayı değil, onlara duyulan saygı gereğidir. Nedeni ise, finanse etmek için, çalıştığımız iş hayatımızın haricindeki, asıl yaşadığımız hayatın mimarlarıdır.

Biz erkekler çalışmak zorundayız. Ne kazandığımız , ne kadar kazandığımız önemli değildir. Bir şekilde çalışmak zorundayızdır. Bir şeylerle uğraşmak zorundayız. Boş oturma zamanı uzadıkça , toplumun baskısı , bir şey demeseler bile bakışlar hissettirir insana bunu.

Erkek dışarıda avlanır , eve et getirir , kadında bunu pişirir. Mangal hariç. Mangal erkeğin işidir. O bir sanattır. İstisnai bir durumdur o.

Çalışmaya alışmış bir erkek de , çalışmadı mı , çalıştığı zamanlardan daha çok yorar kendini. Beyin olarak yorar. Emeklilik , çoğu insan için sıkıntılı bir dönemdir. Ama birçok çalışmaya alışmış emekli , belli bir yaştan sonra , hobileriyle , torunlarıyla , kendini meşgul etmektedir.

Yıllık iznimi kullandığım zamanlarda 15 inci günden sonra bende kendimi kurulu bir zemberek gibi hissederim.

Konu biraz havada kaldı gibi ama , benim burada söylemek istediğim bir şey daha var. İnsan hayatı iki bölümdür. Birinci bölüm gerçek hayatınızdır.İ kinci bölüm gerçek hayatınızı , başka bir deyişle birinci bölümü finanse etmek için geçirdiğiniz zamandır. İkinci bölüm ile birinci bölüm arasındaki dengeyi kurabilmek , bana göre başarı ve mutluluğu getirir.

Hayatı sadece ikinci bölümden ibaret olanlar , yaşanılması gerektiği için yaşayan , hayatın kenarından hayatı seyreden insanlardır bana göre.Gün gelip ömür bittiğinde , geride hatırlanacak sadece , tahsilattaki çekler , verilen çekler , alınacak yeni makinalar yada bitmemiş ihale dosyalarıdır.