Hükümet Kadın... İmkanları küçük, yürekleri büyük insanların hikayesi

Aslında Kelebeğin Rüyası için niyetlenmiştik ama nedense son anda Hükümet Kadın’ı seyretmeye karar verdik..İyi ki de öyle yapmışız. Hafta sonunda hem müthiş bir keyif yaşadık, eğlendik, hem de dersimizi aldık insanlıktan, kadınlıktan, genç kızlıktan yana..
Gelelim Hükümet Kadın’ın şahane hikâyesine…
Konusunu detaylı anlatmayacağım elbette..Ama hissettiklerimi anlatabilirim tüm samimiyetimle..
Çok beğendim !..Hem de çok..
Demet Akbağ deyince bir durmak lazım bilirsiniz. Kadının bugüne kadar hangi projesini izlediysem, ağzım açık bayıla bayıla izlemişimdir. Yeri ayrıdır, değeri çok başkadır..Hükümet Kadın’da da yanılmadım..Ödüllük bir performans sergilemiş gerçekten..Zor hayatların içindeki güçlü kadın rolleri çok yakışıyor Demet Akbağ’a..Yâda o çok iyi oynuyor ve yakıştırıyor bilmiyorum..
Filmin hikâyesi öylesine güzel ki, inanın bana canlarım, gözlerinizden gülmekten yaşlar akacak, aynı şekilde hüzünden de ağlayacaksınız..
Ercan Kesal, yüreği dev bir adam, aynı zamanda oyunculuğu da elbette. Bilenler bilir de bilmeyenlere not düşelim. Kendisi aynı zamanda, Kayıp Şehir’in Meryem annesi Nazan Kesal’ın da eşi olur.
Nasıl bir performanstı öyle hala etkisindeyim..O şive, o tavır, o bakışlar..Ercan Kesal, filmin başındaki performansı ile filmin tamamında bulunmasa bile…Tüm hikâyeye damgasını vurdu diyebilirim..
Hem hikâyeye imzasını atan, hem de filmi yöneten Sermiyan Midyat ise, beni öylesine güldürdü ki anlatamam…
İmkânları küçük, yürekleri büyük insanların hikâyesi dedim ya başında..1956 yılında Mardin’de geçen bir hikâyesi var Hükümet Kadın’ın. Okuma yazması bile olmayan Xate kadının, kocasının ölümüyle başlayan Belediye Başkanlığı hikâyesi ve yaptığı hizmetlerin anlatıldığı filmde, kesinlikle çok keyifli vakit geçirirken, aynı zamanda hüzünlenecek, gururlanacak, ağlayacak ve emin olun şunu söyleyeceksiniz içinizden…
Türkiye’nin böyle kadınlara ihtiyacı var !
Xate kadın, bir yandan Başkanlık ettiği insanları suya kavuşturmak için, elinde kazma kürek çalışırken, diğer yanda küçük yaşta gelin edilen, edilmek istenen, mağdur edilmiş genç kızların da anası oluyor, onları koruyor, kolluyor, bir sığınma evi bile yapıyor onlara. Onlarda Başkanları’na canla başla yardım edip suyu getiriyorlar yaşadıkları memlekete..bir fedakarlık, azim, cesaret, güç hikayesi de diyebiliriz Hükümet Kadın’a..Hatta “Kadın isterse başaramayacağı hiçbir şey yoktur” diye de ekleyebiliriz sonuna..
Kocasının hatırasını ve yarım bıraktığı işi tamamlamaktan, okuma yazması bile olmamasına rağmen, kendini hizmete adamasına kadar, nasıl bir duygu seli var filmde anlatamam..
Bütün bunların yanında çok komik sahnelerde var..Arada bazı bazı eski birkaç espri çıksa bile, bu durum filmin geneline bakınca devede kulak kalıyor. Ekrandan tanıyıp sevdiğiniz Cezmi Baskın, Mahir İpek (ki müthiş bir performansı vardı), Renan İpek,Bülent Çolak, Ayberk Atilla ve Rıza Akın gibi oyuncularda filme müthiş bir enerji vermiş. Ayrıca 20 Dakika dizisinin sinir bozucu hapishane müdürü Süreyya Yolunda izlediğimiz Sevgili İpek Bilgin ablamızı da, kısa sürelide olsa görmek hayli güzel bir sürpriz oldu..
Filme yapılan bazı eleştiriler var ama ben açıkçası hikâyenin anlatılış tarzı ile ilgilendiğim ve ne hissettiğime önem verdiğim için, çok olumlu düşünüyorum film ile..
Özellikle Türk- Kürt arasındaki ayrımcılık hakkında da çok inceden bazı göndermelerini olduğu filmin beklide en güzel cümlesi şuydu…
Her şey beyaz olursa, beyazı nasıl fark edeceksin..
Bundan başka söze gerek yok sanırım…
Ben kendi adıma, naçizane çok beğendim Hükümet Kadını. Gidin ve seyredin ama tek bir bakış açısıyla değil..Anlatılanın özünü anlamaya çalışarak seyredin lütfen.
Ülkeme, insanlarıma Hükümet gibi kadınlar diliyorum..


Siyah İnci’den sevgiyle…


www.twitter.com/blackpearl42