İdil ve Ata'dan aşk sohbetleri

-İdil ve Ata.
-Aracımın arka koltuğuna kurulmuşlar.
-Sohbet ediyorlar.
-Kızım 6 yaşında.
-Arkadaşı Ata 5 yaşında.
-Derin bir sohbete dalmışlar.
-İster istemez sohbetlerine kulak misafiri oluyorum.

-İdil, Ata’ya soruyor.
“Ata sen kime aşıksın?”.
-Ata cevap veriyor.
“Bensu’ya aşığım”.

“Biliyordum Bensu’ya aşık olduğunu Ata. Bensu’ya söyledim zaten. Ata sana aşık diye”.
“Ne zaman söyledin”.
“Geçen gün söyledim”.
“Bensu ne dedi?”.
“Biliyorum dedi”.
“Bensu’da bana aşık mı?”.
“Bir şey söylemedi Ata”.
“İdil ama Bensu’nun boyu kısa”.
“Ne var bunda. Benim de annemin boyu babamdan kısa”.
“İdil bilmiyorum ki ben Bensu’ya aşık mıyım? Yoksa Zekiye öğretme ne’mi aşık olsam”.
“Ama Zekiye öğretmenin boyu senden çok uzun. Hem de Zekiye öğretmenin sevgilisi var”.
“Doğru. Zaten onun sevgilisi var”.
“Bence sen Bensu’ya aşık ol Ata”.
“Ama Bensu’da beni çok kızdırıyor”.
“Neden”.
“Bilmem”.
“Neden bilmiyorsun?”.
“Nereden bileyim”.
“Sor Bensu’ya seni neden kızdırdığını”.
“Sınıfta hiç benim yanıma oturmuyor”.
“Sen git yanına otur”.
“Kolay mı sanıyorsun Bensu’nun yanına oturmak?”
“Zor mu?”
“Zor tabi”.
“Hiç de zor değil”.
“Nedenmiş?”.
“Çünkü gidip Bensu’nun yanına oturabilirsin de ondan”.
“Ya kızarsa”.
“Kızmaz”.
“Kızar kızar”.
“Nereden biliyorsun kızacağını”.
“Ben biliyorum”.
“Sen bilmiyorsun Ata”.
“Yok canım. Biliyorum işte. Geçen gün ne söyledi biliyor musun?”.
“Ne söyledi”.
“Ata oradan kalksana dedi”.
“Desin. Ne var bunda”.
“Bir daha öyle söylerse”.
“Ne olacak söylerse?”.
“Bana ne işte. Ben bir daha gidip Bensu’nun yanına oturmam”.
“Korkaksın Ata”.
“Korkak değilim”.
“Korkaksın tabii ki de”.
“Neden korkakmışım?”.
“Bensu’nun yanına oturamıyorsun”.
“Bana ne oturmam bir daha”.
“İyi oturma”.
“İdil”.
“Efendim”.
“O zaman Bensu’da Meriç’e mi aşık olur?”.
“Bilmem”.
“Ne yapsam İdil?”.
“Komiksin Ata”.
“Değilim”.
“Komiksin işte”.

“Nihat bey”.
“Efendim Ata”.
“İdil benimle dalga geçiyor”.
“İdil Ata ile dalga geçme”.

“Dalga geçmiyorum baba. Ata uyduruyor. Bensu’ya aşıkmış. Bensu’yla konuşamıyormuş”.
“Öyle mi Ata”.
“Yalan söylüyor İdil”.
“Yalan söylemiyorum. Bensu’ya aşık değimlisin”.
“Değilim”.
“Aşığım dedin ya”.
“Demedim”.
“Dedin Ata”.
“Hayır İdil. Demedim”.
“Sen yalan konuşuyorsun Ata”.
“Ben yalan konuşmuyorum”.
“Baba Ata yalan söylüyor. Bensu’ya aşığım dedi. Şimdi ben demedim diyor”.
“Neyse çocuklar sorun değil”.
“Sana küstüm Ata”.
“Küsersen küs İdil. Ben de sana küstüm”.

-Ufaklıklar arabada atışmaya devam ediyorlardı ki eve yetiştik.