İnsanlar sizi anlıyorsa bildiklerini söylüyorsunuzdur; böyle anlaşılmaktansa anlaşılmamak daha iyi

Evet, çok mu şaşırdınız… Varlık binanızın duvarları bir bir yıkılıyor değil mi… Nereden çıktı bu şeytan? Kimyamızı değiştirecek yahu! Kimyanızı da değiştiririm, coğrafyanızı da; inanıp kabul ederken bana mı sordunuz?

Hepinizin hayali anlaşılmak değil mi? Beni niye kimse anlamıyor? Ne söylesem mat mat yüzüme bakıyorlar! Sizler ne söylüyor nasıl söylüyorsunuz ki şıp diye anlıyorlar.

Her söz yeni bir şeyi anlatmalı… Anlatmalı ki milyarlarca galaksiden oluşan sonsuz evreni çözelim. Anlatmalı ki ölürken “bir anamı biliyorum bir de babamı” demeyelim…

Adam fasulyenin faydalarından bahsediyor insanlar beni anlıyor diye seviniyor. Sor bakalım “şahdamarı” nedir? Ağızları kaç karış açık kalacak. Dahası kapanacak mı? Mat mat bakmayacaklar mı? Bildiğim bilgiyi napayım ben ya!

Anlaşılmayanlar, insanlar sizi anlamıyorlar diye üzülmeyin, onların ayıbı. Bir muhabbettir gidiyor: He he, tamam tamam, oldu okey, haklısın, doğru söylüyor… Ne söylüyor diyen yok; doğru söylüyor… MB’de bir yazı. Yazıda hiçbir şey anlatılmıyor. Altında elli tane haklısın, yirmi tane bravo, on tane tebrik ederim yorumu… Ben de yazıya değil yorum yapanlara yorum yaptım “Efferim bre…”

Haber veriyor, durum tespiti yapıyor ya da yeni bir şey söylüyorsanız konuşacaksınız… Kar yağarken “bu gün hava soğuk” demek gevezelik… Adam Atatürk’ün meşhur sözünü anlatıyor “Ne mutlu Türk’üm diyene” Ve bunu Türklere anlatıyor. Kırkayaklara anlatsa normal; onlar duymamıştır, bilmezler.