İnsanlık gerçek mutluluğu aramaktadır

"Bir şey var ki mutluluk tarif edilmez yaşanır sadece.."

ILGIN KOKUSU

"Susuz ılgınlar gibi büyüdü sevdamız

Esirgense de bizden sevgidir mayamız

Koklanmayı özleriz de bilinmez yolumuz

Sevgi yüklüyüz sarar etrafı sevdamız

Kır çiçekleriyiz açarız rengarenk

Kaya dibinde yol kenarında yek ahenk

Bazen koparılır boynumuz bilmeyiz nedir nefret

Bazen de oluruz sevgilinin düşlerinde renk

Dikenimiz bellidir dikensisiz okşayana

Ne duygular yaşatırız eğilip sorana

Vazoları süslemek değildir derdimiz

Yardan ayrı düştük yari özleriz"

               (Mavi kanatlı kuş- Halil Güven)

***

Ülkemimizin bu hercümerc durumu bizleri çevremizdeki nice güzelliklerden vazgeçiriyor.

Yeşilden, sarıdan...

Güzelden...

Tatlılıktan...

Gülden, çiçekten...

En kötüsü de duygulardan...

Duyguları tatlı, tatlı terennüm etmekten!

Şöyle içten gülmekten utanıyorum desem inanır mısınız?

Utanıyorum!

Bir sürü ipe sapa gelmez olaylar beni cenderelerde sıkıyor da sıkıyor sanki...

Çoğu zaman teneffüs edecek hava bulamıyorum.

Oysa yaşam bu değil ya...

Yaşam mutluluğu yaşamak ve onu paylaşmaktan ibarettir ancak!

Bunun için sadece ilişkiler yaşamalıyız...

İlişkileri yaşayabilmek içinse insanın temel karakteri düzgün olmalı, yani insan; "bilen, yapabilen, olabilen, sahip olabilen ve yakın olma ilişkisi taşıyabilen" olmalıdır. Bunlar birer basamaktır aslında... Kim ki bu basamakları birer birer çıkar işte gerçek mutluluğu yaşar ve başkalarına da yaşatır. Yakın olma ilişkisi taşımayan bir insan başkası için bir şey yapar mı Allah aşkına?

İnsan olmak zor gerçekten!

Ve inanıyorum ki O da insanı böyle debelenip dursun diye yaratmadı...

O insanı mutlu olsun diye yarattı.

Demem o ki insan mutlu olmak için uğraşmalı sadece...

Ama... Bencillik yaparak değil!

Bencillikle elde edilen edinimlerin hepsi kişiyi sadece kandırır. Gerçek mutluluk bu değildir!

Bir şey var ki gerçek mutluluk anlatılmaz yaşanır sadece...

Herkese gerçek mutluluğu yaşamak gayreti içinde görmek dileklerimle...