İyi zamanlar

Nasıl geçtiyse geçti diyecek kadar duyarsız değilim ama iyi ya da kötü geçti bu yıl. Doğum sancısının ölümü isteyecek kadar dayanılmaz olduğu anların sonunda bebeğini kucağına alan annenin, her şeyi unutarak gülümsemeyle hayata daha güçlü sarılması gibi hayat. Seni itekliyor-itekletiyor sonra bir yerlerden sarılıp "Gel yavrum" diyerek kucaklıyor. Alıyor-veriyor, kimsenin aklının almadığı bir matematik probleminin içinde kalakalıyor insan çoğu zaman. Ah akıl, bir kabul etse ne zaman akıllanması gerektiğini bu kadar zor olmayacak yaşam.

Ne ölüyorsun ne yaşadığının anlamı kalıyor diyeceğim ama öyle değil. Değişen yaşadıklarınla birlikte bakışların, gördüklerin, inandıkların, sen, seni ilgilendiren her şey görüntü ve anlamını değiştiriyor. Önceliklerin inanarak sevdiklerinle yer değiştiriyor.  Hiç yerinde saymayan bir hızlılık koşturuyor sanıyorsun seni ama o da öyle değil. Sen koşmak istediğin için koşuyorsun taptığını zannettiklerin yüzünden. Bir bilsen zamanla ciğerinin içini gördüğünde senin için hiç bir anlamı kalmayacak taptığının ama... İnsansın büyüyene kadar deneye-yanıla öğreneceksin hayatı. Ki ne zaman bildim sansan yeni yanılgılar yakalayacak yakandan "Gerçekten mi?" diye sorarak. Bütün telaşlarına inat sakinlikle gelecek bu soru, sen telaşlarına devam.

Zaman, peşinden koşulamayacak kadar da hızlı üstelik. Yakalamaya çalışma lütfen bırak geçsin taa içinden. Geçsin geçenler, taşıdıkları niyetler yönünde kimileri cennetin en güzel köşelerine, kimileri de katran ateşleriyle kucaklaşmaya. Sakın beddua etme, kötülüğü kendi içinde bırak, arkana sakın bakma lütfen, güzel şeyler hiç eksilmeden hep varlar şu anda inanmasan da. Hiç bir şey aynı kalmıyor her şey değişiyor zamanla yeter ki güzel şeyler iste ve oturup durma. Oturduğun yerde hem oturan bölgen genişliyor enine hem de beyninde kurmalı bir düzenek ha bire korkular salıyor içine. Hadi kalk.

Yalnız değiliz Yaratan var inancı olduğu gibi dursun, kabul ediyorum o açıdan bakarsan yalnız değilsin. Yaşarken bir izin verirsen dibinin de dibine kadar yalnızsın. Mesafeler bir şekilde aşılıyor ama sen mesafe koymuşsan kimse giremez içeri. Gel bir kahve içelim, gel bir film seyredelim, hadi gel biraz konuşalım da içimin şişi insin, gel tatlı yaptım birlikte yiyelim,... Gel de, gelenler hep var.

Sen,  "Hani "Ben bu dünyaya alışamadım" diye bir türkü var ya onun gibi hissediyorum" diye söylemişsin ya. Şu dünyada, bu dünyaya alışmış kimse yok biliyor musun ya da ben daha göremedim.  Onun için yeni yılda bu dünyaya alışmaya çalışmayalım, yine kötülere hiç prim vermeden, acıtsa da gerçekleri bilerek, gözlerimizi kör etmeden, yüreğimizi kirletmeden, ihanet edenlerin ihanetinin bizi değil edeni acıtması gerektiğinin farkında olarak, sağlıkla nefes almanın gerçek kıymetini bilerek, şükürlerimize yeni ince ayarlar yaparak yeniden dillendirerek, her ne olursa olsun gülümsemeyi ihmal etmeden, her ne olursa olsun sevmeyi ve kucaklamayı ihmal etmeyerek yaşayalım olur mu?

Senle birlikte herkese  yeni gelen yılın, saatlerin, günlerin ve gecelerin hayırlı güzellikler getirmesini diliyorum ve tabi bana ve o kocaman aileme de. Hiç birimiz ölümsüz değiliz, kapımızı bir gün çalacak, geldiğinde onu güzel görmek istiyorum onun da bizi güzel görmesini. Ne mi diyorum, İYİ SENELER anlasana. Bu kadar takma kafanı kalk da kendine çeki düzen ver ve kendini yalnız hissetme hepimiz aynıyız.

Herkes ne kadarsa, o kadarmışız aslında

Ne abarttıklarımız fazla

Ne eksiklerimiz yetersizmiş

Görmek istediğimiz kadar görmüş

Sevmek istediğimiz kadar sevmişiz

Şimdi değişse de inandıkların senin.

Bir insanı ciğerine kadar tanımak!

Ciğer de kaç gram ki sonuçta.

Sözüyle ve yüreğiyle ölçülür kişi

Herkes ne kadarsa farklılığıyla

O kadar insan...