Karadeniz Ereğli' sinden Bir Şair: Ertuğrul Oğuz

Bilmiyorum aradan kaç yıl geçti, zaman akıp gidiyor. Dicle Köprüsü (şiirler – 1970), kitabımla Karadeniz Ereğli’ de bulunan Şair Ertuğrul Oğuz’a ulaşmıştım. Dicle Köprüsü şiirler kitabım aramızda sağlam bir köprü olmuştu. Derler ya köprüler şairleri, yazarları ve sanatçıları birleştiriyor, bir araya getiriyor diye... Ben Güneydoğu’da Mardin’in bir dağ köyünde çiçeği burnunda heyecann dolu bir ilkokul öğretmeni iken, bu ufak şiir kitabımla şair Etuğrul Oğuz’a ulaşmış ve gönlünde taht kurmuştum. Dostluğumuz uzun yıllar devam etti... 

O yıllarda ikimizin de zaman zaman Anadolu'da yayımlanan çeşitli sanat ve kültür dergilerinde, sana sayfası düzenleyen gazetelerde şiirlerimiz yayımlanıyordu. Yan yana geliyorduk. Bayramlarda ve yılbaşlarında birbirimize tebrikler, mektuplar gönderiyorduk birbirlerimize. Bir ara bana “Toplum Hamalı” (şiirler -1970) diye bir kitabını göndermişlerdi. Sosyal, toplumsal içerikli bir ufak, tefk bir şiir kitabı idi. Günlerce onunla sarmaş dolaş olmuştum.Elimden düşmüyordu. Hatta onun hakkında Diyarbakır Mücadele gazetesinde bir tanıtma yazısını da yazdığımı anımsıyorum (hatırlıyorum)... Aradan kırk bir yıl geçti. Hala birbirimizi unutmadık. 

Bir de Karadiniz'den Ordu'lu bir şair Vedat Güler vardı. O şimdi yokaramızda... Işıklar içinde yatsın... Maalesef ona da ulaşamadım. Sonradan öğrendim ki O'da vefat etmişti... Çok üzülmüştüm Çünkü Şair Vedat Güler hep bana “amcaoğlu” diye hitap ederdi. O' nu da burada rahmetle, saygıyla anıyorum. Hey gidi Vedat Güler hey!.. Sevgili şair Vedat Güler bir başka insandı... Mektupları ve şiirleri hala yanımda saklı bir dosyalarımın arasında duruyor. O'nu görmediğime çok üzülüyorum. Acısı unutulmaz dostluğu hala içimde taptaze duruyor... Mekanı cennet olsun... Sevgili Amcaoğlu Vedat GÜLER... 

Sevgili Ertuğul Oğuz' da Karadeniz Ereğlisi’nde idi. Onunla da görüşmek kısmet olmadı. Hayatın haşin realitesi içinde fırsat bulup bululup onu görmeden Karadeniz’den ayrıldım, emekliye ayrıldım tarih Temmuz / 1995. Aradan epey bir zaman geçti bir gün bana gelen postadan gelen kitaplar arasında sevgili Ertuğul Oğuz’dan bir şiir kitabı daha geldi. “Yılların Bitimsiz Gücü (şiirler), adını taşıyor. Pırıl pırıl bir şiir kitabı. İnce ve uzun narin boylu bir yeni şiir kitabı. Ebadı: 9, 5 X 19 cm. zarif bir kitap. Tertemiz bir baskısı vardır. Bu güzelim şiir kitabının üç baskısı arka arkaya yapılmıştır. 1. Basım Şubat 1999, 2. Basım Kasım 1999, ve 3. Basım yine Kasım 2001. Günümüzde bir şiir kitabının arka arkaya üç basım yapması bence büyük bir başarıdır. 

Sevgili Ertuğrul Oğuz yine bu kitabında toplumsal ve sosyal konulara değiniyor. Kömür ocaklarında alın teriyle kapkara ocaklarda çalışan işçilerin gören gözü, konuşan dili, duyan kulağı, anlayan damağı oluyor. Onların acılarını, özlemlerini ve direnişlerini sıcak bir oylumla bir şiir gergefi içinde bizlere akıcı ve yalın bir Türkçeyle aktarıyor... 

Kitapta yer alan ilk şiiriyle sizlere merhaba diyorum şairimizin sıcak diliyle: 

İşçiydi o 

Kömürde 

bir çabuk yavandı elleri 

bir özgür kuşku 

bu denli abanır kazmazsına 

vurdukça güç güler iyesine 

kış al al olur kazısında 

bir yıl söylenir dergin 

kazar elleri 

kazarda kazar 

“güneşi güneşten ırak” 

Ocak 1968’lerde bu şiir kaleme alınmıştır ama hala tazeliğini koruyor bu şiir. Okunmaya değer bir şiir yumağı. Çözülmesi zor bir yumak. Ertuğrul Oğuz bir başka şiirinde ise şöylece haykırıyor ozanca: Nasırların bitiminde (Marinette’yi anımsayarak). Ve şöyle sesleniyor bizlere: Erlik özgürlük kişilik pazarının kapısı açılıyor tüm alıcılar töresel doğa sonsuzluğunu kanarada gideriyor pazarda ucuzluk arayan yoksul sayrılığın zengin dönekliğince bilmeye uğraşıyor yaşamın sonuna dek olup- bulamadıklarını iğnenin deliğinden… 

Peki Ertuğrul Oğuz kimdir? Onu biraz tanıyalım. Kitabının son bölümünde Ertuğrul Oğuz’la bir söyleşi yapılmıştır. Bu söyleşiden Ertuğrul Oğuz kendi özetle şöyle tanıtıyor. Onun ağzından tanıyalım: 

“1944 yılında Niğde’nin Fertek Köyü’nde doğdum. Çocukluk yıllarım çeşitli uğraşılarla geçti. Askerlik döneminde dek çeşitli fabrikalarda çalıştım. Öğretmenlik, muhabirlik yaptım. Askerlik sonrası (Zonguldak) Erdemir’e girdim.1980 yılına kadar burada çalıştım. Daha sonra gazetecilik, taksicilik, sac ticareti, işletmeciliği, gemi yükleme, boşaltma işlerine girdim. Şimdilerde Erdemir’de Müteahhitlik yapıyorum” diyor. 

Daha sonra sözlerine şunları ekliyor: Sanat yaşamım 1960’lı yıllarında başladı. Şiirlerim günlerde o çeşitli yayın organlarında yer aldı. Daha çok toplumsal ve sosyal konulara dair şiirler yazdım. Gençlik konulara değindim. Şiiri sevdim ve bu amaçla şiir yazdım diyor. Benim en verimli dönemim 170 yıllar oldu. 1972/ 1977 arası… Bu dönemde Türkiye’ni önde gelen sanat ve kültür dergilerinde şiirlerim yayımlandı. Yansıma, Saçak, Güney, Atılım, Ilgaz, Yeni Kastamonu, sanat, Demokrat İzmir, gibi dergi ve gazetelerde şiirlerim yer aldı. 1970 yılı başında “Toplum Hamalı “ şiir kitabım yayımlandı. 1973 yılında Erdemir’de uzun süren bir grevi konu alan “GREV “ başlık bir şiirimle ödül aldım. DİSK’in hazırladığı İşçi Ozanlar arasında bir şiir yarışmasında birincilik ödülünü aldım. 

Böyle diyor Ertuğrul Oğuz. “Şiirlerim ortada, yorumu sizlere bırakıyorum“ diye başka bir söz söylemiyor. 

Şair Ertuğrul Oğuz şiirlerini serbest yazıyor. İçinden geldiği gibi sıcak ve samimi. Halkın yanında oluyor, gerçek ve diri bir duruşu vardır. Sıcak ve samimidir. Dili de akıcı, duru ve Türkçesi yalındır. Yabancı sözcüklere asla iltifat etmiyor. Arı ve duru dilden yanadır. Kendisini uzun yıllardan sonra tekrar tebrik ediyor, başarılarının devamını diliyorum. Ve sözümü kitabına adı verilen “Yılların Bitimsiz Gücü“ adını taşıyan şiiriyle son vermek istiyorum. 

Gülmek bir özge güzeldi 

Adımlarında 

Ötesinde bağlamış gecelerini 

Çalışmanın 

Ne gece vardiyasının ezgileri 

Nede yılların açılmadık yaşamında 

Bitirebilmiş 

Kendini 

Gülmek bir özge güzel 

Kendine iyi bak, aynı kavganın çeliğinde 

Birleşmek 

Bütünleşmek halkça 

Halkça vermek özgürlüğün savaşını 

Halkça vermek savaşını 

Özgürlüğün. 

Yılların bitimsiz gücünde 

Ertuğrul Oğuz 

Aralık 1976