Karagöl! Nede güzel bir yermiş

Karagöl denen bir yerler varmış memleketin kuzey doğusunda. Artvin il sınırları içerisinde. Şavşat’a 25 km. uzaklıkta. Gitmedim, görmedim. Sadece resmini gördüm, hayran kaldım. Resmi o denli güzeldiki, hayran kalmamak ne mümkün.

Çam, ladin ve göknar ağaçları ile çevrelenmiş etrafı. Yeşilin her tonuna bezenmiş Karagöl ve o yeşilin her tonu, suya rengini vermiş. Tiril tiril bir görüntü çıkmış ortaya. İnsanın içini ferahlatan, ruhunu dinlendiren bir güzellik.

Merak ettim , Karagöl’de güneş nasıl batıyordur acaba?

Karagöl’ün etrafı vadilerle çevrelenmiş ve vadiler yer yer yarılmış. İşte o yarılan vadiler sayesinde Karagöl ortaya çıkmış ve bir doğa harikası olarak bu toprakların en müstesna yerine konuvermiş. Tipik bir set gölüymüş Karagöl.
Karagöl’ün civarında yaban hayat da varmış. Boz ayı, dağ keçisi, dağ tavuğu, vaşak gibi doğal hayatı zengin kılan birbirinden güzel hayvanlar Karagöl’ün etrafını renk cümbüşüne çeviriyormuş.

Karagöl’ün derinliği 27 ila 33 metre arasındaymış ve içerisinde aynalı sazan, kaya sazanı ile birlikte onbir çeşit farklı balık yaşıyormuş ve Karagöl aynı zamanda Türkiye’nin doğal akvaryumlarından birisiymiş. Göl’ün kenarında bir kır gazinosu ile birlikte 12 yataklı bir pansiyon bulunuyormuş.

Bu yaz sıcaklarında nereden takıldı şimdi aklıma Karagöl? Keşke görmez olaydım o resmini. Gel de hayallere dalma ve Antalya’nın şu yaz sıcaklarında Karadeniz’e doğru yelken açma. Olacak iş mi?
Serin bir yaz akşamında, gölün kenarında rakı, roka ve balık ve sessizlik nede güzel olurdu. Dudakların arasında hafif bir de şarkı mırıldanarak geceyi sürdürmek, arada bir gökyüzünde yıldızlara göz dikmek sanırım dünyanın en güzel eğlencelerinden birisi olurdu.

Ben daha fazla hayallere dalmayayım, nasıl olsa şu an için oralara gitmek gibi bir şansım yok.