Kime verir ödevleri öğretmenler?

Kime verir ödevleri öğretmenler? 

Oldum olası öğretmenlere olağanüstü saygım ve hayranlığım olmuştur benim. Hele de ilkokul öğretmenlerime... Tıpkı tüm diğer ilkokul öğrencileri gibi... 

Hatta onlar için " Öğretmenim" diye şiir bile yazdım ben. En sevdiğim arkadaşım da öğretmendir benim. Buna rağmen, sizlerle tüm öğretmenlerimin affına sığınarak 1 gözlemimi paylaşmak istiyorum öğretmenlerle ilgili. Bakalım hak verecek misin bana güzel okuyucum? 

Lise 2.sınıfa giderken ben, okulun nöbetçi öğretmeni olan 1 edebiyat öğretmeni, yazdığım şiirlerden 1-2 sini boş ders faliyeti olarak dinledikten sonra bana, " Senden öğretmenler günü için 1 şiir yazmanı istiyorum diyerek şiir sipariş etti bana yanılmıyorsam Emin hocam. Benim "Ama hocam ben hiç ısmarlama şiir yazmadım ki! yazamam. Hem 24 kasıma sadece 1 hafta var yetişmez. " diye yalvarışlarıma aldırmadan çekti gitti sınıftan. Neyse, lafı uzatmayayım. Ismarlama yazdığım şiir, 24 kasım'ın en çok alkış alan şiiri oldu okuduğumda okulun huzurunda. Anlayın artık öğretmenleri ne kadar sevdiğimi. Onları asla incitmek istemeyeceğimi... 

Bütün bunları neden yazdım sence güzel okuyucum? Çünkü öğretmenleri ölümüne sevmem ve saymama rağmen, onlarca öğretmenin aynı hatayı yaptığını gördükçe çıldırıyorum. Deyim yerindeyse, kuduruyorum. 

Geçen gün ofisime bir arkadaşımız geldi. 5.sınfa giden çocuğundan akvaryum yapmasını, yaparken de büyüklerinden biraz yardım almasını söylemiş öğretmeni. Peki sonuç ne oldu biliyor musun güzel okuyucum? 3 yetişkin imece usulü bir güzel yaptı akvaryumu. Çocuk da bir güzel aldı yüksek notu. Bir de okkalısından koca bir "Aferinnnn" 

Bizde kendi aramızda gülüştük durduk bütün gün boyunca. " Bu öğretmenler bu ödevleri çocuklara mı? Ana babalarına mı veriyor? Çocuklar için mi? Yoksa yetişkinler için mi verdikleri bunca sipariş? 

Haksız da sayılmayız hani. Çocukluğumda "sakar" olduğuma inandırılan ben, bütün el işi, resim ödevlerini bizimkilere yaptırarak aldım intikamımı çocuk aklımla hiç farkında olmadan. 

İnsanların beşikten mezara kadar eğitilmesi ve geliştirilmesine yürekten inanan ben bile, isyan ettim verilen o saçma sapan ödeve. Evet insanlar geliştirilmeli, hele çocuklar...Olabildiğine zorlamalı sınırlarını; Hem eğitilip hem eğlenlendirilirken. Ama 1 tek kurala dikkat ederek: Onlardan gücünün üstünde şeyler isteyerek bilgi ve beceri yerine kaygı ve stres yüklemeden... Bunu yapan öğretmenleri olsa bile!