Kriz ve ramazan çadırları...

Bir ülkede, yaşayan 4 kişiden birisi bu sıcağa rağmen, Ramazan’ın gelişini dört gözle bekliyorsa…  

Bir ülkede, her beş kişiden birisi yatağa yarı aç yarı tok giriyorsa…  

Bir ülkede, 2 milyondan fazla kişi bankalara borçlu ve 8 milyar TL alacak takipteyse…  

Bir ülkede, her 4 kişiden biri işsizse…  

Bir ülkede, yaşayan her 4 hane halkından birisinin evine, son kullanım tarihi bile belli olmayan, sözde sosyal yardım giriyorsa…  

Bir ülkede, evinde doğalgaz olmasına rağmen, sırf yandaş diye o haneye kömür yardımı yapılıyorsa…  

Bir ülkede, her yıl Ramazan Çadırları çoğalıp, büyüyorsa…  

Bir ülkede, kullanılmayan doğalgaz’a sıcak ilişkiler korunsun diye milyar dolarlar ödeniyorsa…  

Bir ülkenin, sattığı ile aldığı arasında yüzde 50 fark varsa ve aldığı, sattığından yüzde 50 daha çoksa…  

Bir ülke, üretmeden hep tüketiyorsa…  

Bir ülkede, vergi tabana yayma gerekçesiyle, dolaylı yollardan tahsil ediliyorsa…  

Bir ülkede, yabancılara tanınan tolerans, hoş görü kendi halkına tanınmıyorsa…  

Bir ülkede, en zengin ile en yoksul arasındaki fark 50-100 katı bulmuşsa…  

Bu ülkede kriz yoktur denilebilir mi?  

Kriz ne demektir?  

Zenginler için kazanma fırsatı…  

Yoksular için hayatın aynen devamı…  

Bir zamanların meşhurları Orta Direk için yıkım demektir…  

Sizin anlayacağınız bizim ülkemizde kriz;  

Zenginimiz krize hasret…  

Fakirimizin hali her zaman felaket…  

Orta Direğimizin yaşam tarzı…  

Ne diyorum biliyor musunuz?  

Bırakın krizi marizi!  

‘İleri Demokrasi’nin getirdiği nimetlerden sonuna kadar yararlanalım!  

Ne etliye, ne sütlüye karışalım…  

Her zaman yaşasın ‘İleri Demokrasi!’ diye bağıralım…