Kuyu kazmanın sonu yok ki!

Nedendir bilmem. Kazar dururuz birbirimizin kuyusunu.

Eşelediğimiz yerden su mu çıkacak? Yo-ook!  Kanalizasyon işlerine belediye yetişemedi de, bizden yardım istemeye mi başladı? Ne münasebet canım! Üstüme iyilik sağlık!

O halde neyin peşindeyiz? Lağımcıbaşılığın faydası kime? Köstebek değilsek eğer, bunca çaba n’ola ki!

Hani, kazmayı küreği vura vura yerkürenin altını oyuyoruz desem… O işe kalkışanın, yerküre altını beller, toprak ana, anasını ağlatır billahi!..

İyi de, o vakit bunca hengame neden? Millet ne diye çukur açmacılık oynayıp durur? Kimin hangi kuyuya düşeceği ne zaman belli oldu ki? Allah adamı hiç beklemediği yerden çarpar.

Kaz kaz, sonu gelmez kara deliklerin… Marifet ayıp kapamakta, yama örtmekte, söküğünü dikmekte adamın… O canım kuyu cadı kazanına bir dönerse; benim diyeni kimseler kurtaramaz.

Eskiden, düşmanı yenmek, kaleleri feth etmek için kazılırmış kuyular… Düşmanı içerden çökertebilmek için… O günler tarih olalı çok oldu. Öyleyse bu neyin husumeti?

Hadi diyelim, falancanın ayağını kaydırdın, açtığın karanlığa doğru… Bir-iki kişiyi de alem kallem edip dehledin toprağın altına… Be mübarek! Düşünmez misin hiç? Kaç Adem’i daha oyuna getirebilirsin? Başka bir insan evladı da çıkar, senin icabına bakar. Her kişiyi alt edecek değilsin ya! Seni de gafil avlayacak bi deli, yuvarlak bi delik çıkar elbet. Onca kötülükten kelli, kimden medet umar yüzün? Eyvah! Dediğinde, yardıma koşanın kalır mı? Kimse aptal değil ki. Seni de alaşağı edecek bir yiğit çıkagelir aniden… Sonra da anlat ki Marko Paşam dinlesin! “ Vay efendim şöyle! Vay anam böyleyken şöyle olmuş idi…”

Bi de şu biçim düşünmek lazım herhalde…

Kaza kaza bitiremezsin kuyuları

Nerede duracağını bil efendi!

El mi yaman, bey mi yaman; biz mi öğreteceğiz bu saatten sonra?

Dur dediysek dur bakalım! İşin ucunda kendi kuyuna düşmek de var!

Hadi ben kaçtım, eyvallah!

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmış olup, resim altı yazısı yazara aittir. İlber hocamıza saygımız da, sevgimiz de sonsuzdur. Sürç-ü lisan etmişsek, eminim ki hocam bizi affeder.