Nice yıllara biriciğim

Herkesin hayatında dönüm noktaları vardır. Milat gibi...Benim miladım 25 Eylül 2000 oldu. Senin doğumunla anne oldum ve hayatım başka boyutlar kazandı.

Minicik bedeninle bize merhaba dediğin o serin sonbahar gecesini bugün gibi anımsıyorum. Merak, heyecan, endişe dolu o saatler hafızama kazınmış sanki. Her 25 Eylül'de yeniden yaşıyorum.

Ben senin annenim. Kendimden öte tek düşüncem, tek sorumluluğum sensin. Canımdan parçam, biricik yavrumsun benim. Yazacağım hiçbir cümle sana olan sevgimi anlatamaz inan buna. Ama öyle dolu ki içim, yazarak bir parçasını bile anlatabilirsem sana olan sevgimin; ne mutlu bana.

Dönüp geriye baktığımda farkettiğim şu ki; her geçen gün büyüyen, öğrenen yalnız sen değildin. Bana ne çok şey öğrettin bir bilsen. Tek cümleyle; "Ben yaşamayı seninle öğrendim". Evim seninle doluyken, kulaklarımda senin senin, burnumda o mis kokun varken ben kendimi hiç yalnız hissetmedim. "Bana dokunduğunda senden bana güç geçiyor sanki anne." derken varlığının bana nasıl güç verdiğini bilemezsin anneciğim. Çok zor günler geçirmiş olsak da ben seninle hep daha güçlüyüm. Yaşının üzerindeki olgunluğuna, iyi niyetin ve sevecenliğine gıptayla bakıyor, seninle gurur duyuyorum bir tanem. Başıma gelen en güzel şeyin sen olduğunu iliklerime kadar hissediyorum. Beni seninle ödüllendiren rabbime hergün dua ediyorum. İçinde yaşadığın onca acıya rağmen gülen yüzün hiç solmasın şirinem. Huzurlu, başarılarla dolu bir geleceğin olabilmesi adına çabalıyorum. Tüm benliğimle seni, seninle yaşıyorum.

Gözlerinden öpüyor, sana binlerce teşekkür sunuyorum. Nice nice yıllara, yeni yaşın kutlu olsun canım yavrum.