Olamaz! Kırık not aldım.

Ben de öğrenciyim, bilirim. Şu kırık not sendromlarını. Bazen ihmalden gelir bazen(öğrenci düşüncesi ile) hoca kafayı bize takar. Peki Türk öğrencisi kötü notunu kendi sorumluluğunda olduğunu görmeye cesaret edebiliyor mu? İlla ki bir sorumlu oluşyurmaktan zevk mi alıyoruz?

Her zaman derslerine çalışan bir öğrenci olmaya çalıştım. Ama (mesela şimdi)sıkıldığım vakitler kendime başka bir meşgale bulup, oyalarım. Bu konuda üstüme yoktur.

Bazen içim daralır o sınav sonuçlarını okuma merasimlerinde. Bazende içim içime sığmaz. Bazen arkadaşlarımı düşünmeden öğretmeni sıkıştırırım,

-Hocam nolur sınavları çabuk okuyun.

Bazende onlar beni düşünmez,

-Okuyun öğretmenim okuyun.

Eeee herkes bibirine bağlı değil ki. Elalemin ağzı torba değil ki büzesin.

Bazende arkadaşlarım kötü not alsınlar diya dua ederim. Biliyorum çok kötüyüm ama ne yapayım. Hep kendim 1. olmak istiyorum.

Bir kere bir sınavdan çok kötü bir not almıştım. Annemi, babamı, kendimi ve arkadaşlarımı bıktırana kadar ağlamıştım. Oysa düşünüyorum da, tek kötü not alan ben değilim ki. Yarın birgün iyi bir not alarak bunu telafi ederim.

Artık yeni sınav sistemine göre daha farklı puanlama olacak. En kötüsüde kanaat notu ortadan kalkacak. Onun yerine proje notu, değerlendirme notu ve sınav notu karıştırılıp ortalaması alınacak. İşimiz çok zor.

Önemli olan kendimizi kötü not alınca çok harap etmemek. Sonuçta hayatımız bir sınav...