Öldürüldüler ve bir şey yapamadık - Sivas 2 Temmuz katliamı

Onlar bu ülkenin yüz akıydılar. Göz göre göre yakıldılar. Gencecik insanlar, hayatının başlangıcında, daha görecek günleri vardı. Bizim insanlarımız, yine bizim insanlarımız tarafından öldürüldüler ve biz bir şey yapamadık. Yok, diyorum, bizim insanlarımız bu kadar insafsız olamaz! Bu kadar merhametsizlik olmaz! Yapamazlar bunu! Değil insanı, karıncayı bile incitmekten korkar.

Can almak ne demek? Bir insanın fikirleri hoşuna gitmiyor diye ölmesi mi gerekiyor? Burası dağ başı mı? Kızabilirsin, kızgınlığını gösterebilirsin ama devlet var değil mi? Bir suç işlemişse devlet verir cezasını. Sen nasıl yaparsın? Nasıl yetiştirdiler seni? Nasıl büyüdün? Seni hangi anne büyüttü? Eve gidince annene ne dedin? Güldün mü?

“Yaktık adamları anne… He he he!”

Ne dedi annen sana? “Aferin oğlum” mu dedi? Başardığınız işin karşılığı olarak sarılıp yanaklarından öptü mü?

Ateşten kaçmaya çalışanları içeri tekmelemişsiniz. Yıllarca nasıl geceleri huzurla uyudunuz? Başını yastığa koyduğunda gözünüzün önüne alevler gelmedi mi? Çığlıkları duymadınız mı? Yoksa bağırmadılar mı ölürken? Tevekkülle mi gittiler?
Ne yapmış bu insanlar? Ne yapmaya gelmişler Sivas’a? Siz hiç Pir Sultan Abdal’ı dinlemediniz mi? Hiç okumadınız mı? Hemşerinizdir. Aşıktır. Haksızlıklara isyan etmiştir. Asılmıştır. Sizin için canını vermiştir.

Yürü bre Hızır Paşa
Senin de çarkın kırılır
Güvendiğin padişahın
O da bir gün devrilir

Ben Musa’yım sen Firavun
İkrarsız şeytan-ı lain
Üçüncü ölmem bu hain
Pir Sultan ölür dirilir

İsyan ettiği devletin takip edenleri, Pir Sultan’ı asan zalimlerin torunları olduklarını gösterdiler. İnanmak istemiyorum. Hayır, benim insanlarım bu kadar zalim olamaz. Bu kadar kör gözlü olamaz. Cinnet bu cinnet! Toplu cinnet. Kendisini Allah yerine koymuş insanlar, akıllarınca ceza verdiler. Ne diyecekler öbür tarafa gittiklerinde?
“İnsanları yaktık sizin yerinize..”

Asteğmen Kubilay, Menemen’de yobazların önüne bir manga askerle çıkmıştı. Artık Menemen mecliste. Madımak Otel’in önüne bir tabur asker geldi, bir şey yapmadan döndü. Bir Kubilay çıkmadı. Vali seyretti, devlet görevlileri seyretti. Ne yazık! Bu mu Atatürk’ün ülkeyi emanet ettiği ordu, devlet? Bütün yapacakları Otelin çevresini sarıp güven altına almaktı. Hiç kimseye bir şey olmayacaktı.

Devlet de katilleri örtülü olarak affediyor. Dava düşüyor. Zaman aşımı olmuş. Yakanlar devlet memuru değilmiş. Gerekçeye bak.

Bu türkü burada bitmeyecek. Göreceksiniz, bu türkü burada bitmeyecek. Pir Sultan’ı öldüremediniz, öldüremeyeceksiniz.

Her biri birinden değerli, yazarlar, sanatçılar, iyi insanlar, Sivas, Madımak Oteli'nde yitip gidenlerin isimleri:

Hasret Gültekin

Asım Bezirci

Behçet Aysan

Asaf Koçak

Erdal Ayrancı

Muhlis Akarsu

Edibe Bulari

Serkan Doğan

Muammer Çiçek

İnci Türk

Nurcan Şahin

Nuriye Özkan

İnci Türkkoray Kaya

Menekşe Kaya

Özlem Şahin

Gülsüm Karababa

Sehergül Ateş

Asuman Sivri

Belkıs Çakır

Serpil Canik

Yasemin Sivri

Ahmet Özyurt

Murat Gündüz

Mehmet Atay

Yeşim Özkan

Handan Metin

Sait Metin

Metin Altıok

Uğur Kaynar

Nesimi Çimen

Munise Akarsu

Carina Cuanna

Gülender Akça