Orda bir yer var...

Bugün gazetesinin bugünkü sayısında bir habere rastladım. Haber Bitlis’in Tatvan ilçesinde gerçekleşiyor. Habere göre liseyi okuyabilmek için köylerden Tatvan’a gelen öğrenciler kalacak yurt bulamadıkları için ev tutuyorlar. Buraya kadar bir sorun yok. Sorun kışın gelmesi ile birlikte bu öğrencilerin yorganın altında ders çalışmaya çalışmaları. Bu çocukların evlerinde soba olmadığı için, soba alacak paraları olmadığı için yorgan altında ders çalışıyorlar. Kaymakam kömür dağıtmış ama bu kömürü bu çocuklar nerede yakacaklar?

Ben de öğrenci oldum. Birçoğumuz da bilir öğrenciliğin ne kadar zor olduğunu. Evden gelen 3-5 kuruş ile kıt kanaat geçinmeye çalışmayı, paramız bitmesin aman zor durumda kalmayalım diye okul ne kadar uzak olursa olsun okula yürüyerek gidip gelmeyi, en büyük lüksümüzün çay olmasını, hatta bazen onun da olmamasını, kontörlü telefondan ailemizi arayıp bir sesini duyup çok konuşamadan kapatmak zorunda olduğumuzu, bir bayram gidebildiysek memlekete diğer bayram gidememeği…

Birçoğumuz bunları yaşadık ama bu gençler yaşamasın derim.

Hayırsever iş adamlarına buradan seslenmek istiyorum. Öğretmenler gününü kutladığımız şu günde belki de geleceğin öğretmeni olacak bu öğrencilerimize yardım edelim. Sadece büyük şehirlere yurt yapmakla kalmayalım, doğuya da yurt yapalım. Bu öğrencilerimize yakacak kadar yiyecek ve burs sağlayalım.

Bildiğiniz gibi doğu hep mahrumiyet bölgesi olmuştur. Bunları artık aşalım. O çocukların eğitime, eğitimlerinin de şartlarının daha iyi olmasına ihtiyaçları var. Çünkü bir kısmı bu zor şartlarda inatla eğitimini sürdürecek ve bu ülke için çalışan gençler olacaklar. Bir de eğitimini bu şartlar altında daha fazla dayanamayıp( hele birde bakmakla sorumlu olduğunu düşündüğü ailesi varsa) eğitimini yarıda bırakacak olanlar olacaktır. Hal böyle olunca kurtlar sofrasına düşme ihtimalleri daha fazla olacaktır. Unutulmamalı ki ne geliyorsa başımıza cahillikten geliyor.