Özledim

Mevsim rüzgarları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk yıllarım
Şeytan uçurtmalarım

Hüzün kokuyor bugünlerde ellerim. Zamansız vedalara alışmış olmak gerekiyor da ayrılıklara alışmanın yolunu bulamadım.

Sonbaharmıdır hüznümü bu kadar çoğaltan?

Kışın ardı bahardır bilirim de dalından kopan yapraklar gibi koptukça duygular yürekten.

İnceden kalan sızısını azaltmanın yolu zamandan geçse de geçmiyor bir türlü zaman.

Özlemle sızım sızım sızlarken yüreğiniz kokusu gelir burnunuza,bakışı gelir, gülüşü takılı kalır göz bebeklerinize ve o olsaydı böyle yapardı diyerek anılara selam yollarsınız.

Aslında en çok kendinizi özlediğinizi fark edersiniz.

Onunlayken siz kendinizdiniz.

Birdiniz.

Vedalar ettim. Merhabalar dedim .

Her giden döndü de bir ben dönemedim kendime.

Yüreğine takılı kalan yüreğimi alamadım yüreğinden.

Mavi gözlerine takılı kalan gülüşlerimi alamadım.

Onunla gittiler.

Denizler aştım da bir kendimi aşamadım.

Hüzün kokuyor ellerim bu günlerde.

Yüreğim naftalin kokusunda.

Sevmeyi unutmuşum ben dedim de güldüler bana.

Deniz gözlerinde bırakmışım sevmeyi.

Bırakıp gittin ya çok severken zamansız

Zannediyorum ki her sevdiğim bırakıp gidecek beni

Öksüzlüğe alışamadım. Sahi alışılıyormu ki?

Sen gittiğinden beri

Hırçın sevmeyi bilmeyen bir çalı kuşuyum şimdi.

hercaideniz