Özlem

Özlem=hasret meğer ne kadar büyük bir boşluk yaratırmış….

Yüreği nasılda ezip dağıtırmış…

Gerçekten burnunun direği de sızlarmış insanın…

Kocaman evrende tek başına bir orman kuytusunda kalıverirmişsin…

Yankı yaparmış sesin…

Boşluğa saatlerce bakabilirmiş,

Telefona saatlerce bakabilirmiş insan bir ses duymak için…

Sonra ses olsun diye kendiyle de konuşurmuş…

Balıklarla da , çiçeklerle de…

Avutacak bir şey kalmazmış ;özlediğin, beklediğin biri varken…

Ellerin işe yaramaz oluverirmiş,

Bütün okudukların, duydukların yalan gelirmiş…

Sessizlik sağır edermiş,

Koşarak geçen zaman durur akmaz olurmuş,

ÇARESİZ ….

ÇARE SİZ…

Yarın gelmeyecekse özlenen; anlamsızlaşırmış uyumak uyanmak…

Hadi gel sabah bana ilk günaydını sen de …..