Özlüyorum...

Gözlerim, gözlerim! sanki benim gözlerim değil...

Kulaklarım, onlar da benim değil.

Görüyorum, duyuyorum ama bunlar benim değil. Algılarımın karanlığındayım, sessiz, uğultulu bir yoldayım. Bildiklerim, bana öğretilenler meğerse kandırıldığım zamanları işaret ediyor.

Uyandığım her sabah, önceki sabahı aratıyor, gece yatmaya korkuyorum, yeni bir sabaha uyanmamak için.

***

Çocukluğum geliyor aklıma, köyüm, memleketim... Sarı buğday başakları arasında çukurlardan oluşmuş bir patika. Traktör tekelerinin izlerine bata çıka ilerliyorum patikada, minik ayaklarım takılıyor kimi zaman çukurlara, kapaklanıveriyorum yere ve bir el tutup kaldırıyor beni. Ağlamıyorum hayır, sızlanmak da yok. Burnumdan sallanan bir mukusla yaramaz bir gülüş fırlatıyorum beni kurtaran elin sahibine...

İleride, tarlanın ortasında, samanların arasında bir eşek otluyor. Boynundan bağlandığından 10 m çaplı bir dairenin içinde dönüp duruyor. Sıcak güneş, başakları daha da sarartıyor, gözlerim kamaşıyor. Eşeğe bakıyorum, güneşin altında ne kadar da mutlu görünüyor. Bir kova suyu var yanında, yiyor ve içiyor, başka bir derdi yok, üstünde ağırlık yapan semeri de yanında yerde duruyor. O da mutlu, keyifle çiğniyor samanını...

Patika, kıvrıla kıvrıla kerpiç evleriyle, taşlı sokaklarıyla, köye varıyor. Eve koşuyorum, mis gibi sac ekmeği kokuyor, odun ateşine yaklaşıyorum. Işığa koşan pervane gibi, ateş çekiyor beni. Aldığım sopayı, ocağın orasına burasına sokuyorum. Sopayı tutuşturmak, ucundan duman tüttürmek hoşuma gidiyor. Tam, içi kuru ekmek dolu çuvala dürtecekken ucu yanan sopayı, paparayı yiyorum. Yer yemez sopayı bırakıyorum ocağa, ama en derinine sokuyorum ateşin. Teslim oluyorum ama zevkini sonuna kadar çıkarıyorum. Burnumda yine mukus, gevrek gevrek gülüyorum...

***

Düşüyorum, gülüyorum; azar işitiyorum, gülüyorum...

Eşeğe ne demeli; sıcağın altında dolan ha dolan, yine mutlu yine keyifli...

***

Şimdi...

Gelen gün gideni aratıyor, ne buğday ne başak kalmış, sapla saman birbirine karışmış...

Her gün düşüyorum, her gün ağlıyorum, fırça bile yemiyorum, sahipsiz ordan oraya savruluyorum...

Savruluyoruz...