PKK Bir Sonuçtur, Aslolan İnsan Hakları ve Demokrasidir

Bloğumuzun değerli kalemlerinden Cevdet Bey'in, PKK Sebep midir, Sonuç mudur? başlıklı yazıma atfen yapmış olduğu eleştiriye istinaden bir takım açıklamalar yapmam gerektiğini düşünüyorum. Öncelikle Cevdet Bey, yazıma yapmış olduğu yorumu yayınlamadığım gerekçesiyle böyle bir yazıyı yazma ihtiyacı duyduğunu ifade etmektedir ki, Cevdet Bey tarafından bana gelmiş herhangi bir yorum yoktur. Öyle sanıyorumki teknik bir takım arızalardan ötürü Cevdet Bey’in yorumu bana ulaşmadı. Bundan dolayı masum olduğumu belirtmek istiyorum.

  Konumuza gelince;

Cevdet Bey’le siyaseten pek de anlaştığımız söylenemez. Zira Cevdet Bey ve Cevdet Bey gibi düşünen çevrelerin yaşanan siyasal ve politik gelişmelerin kökünde sürekli emperyalizm olgusunu arıyor olmaları bu gün gelinen noktada ileriye doğru atılacak bir takım adımların önünü tıkadığını düşünüyorum. Tabii ki emperyalizm olgusu öyle yok sayılabilecek ve gözardı edilebilecek bir sorun değildir. Hatta ve hatta sermayenin yayılmacı halinin dünyayı ne hallere düşürdüğü ortadayken… Her nereye el atmışlarsa, Cevdet Bey’in de ifade etmiş olduğu gibi o el attıkları yeri tarumar etmişler. Kimsenin buna hayır dediği yok. İşte Ortadoğu’nun hali, işte Latin Amerika, işte Kuzey Afrika… Emperyalizm gerçeğine ilişkin bizim etmiş olduğumuz kelamlar sayfalarımızda halen yer almaktadır ama, Cevdet Bey ısrarla beni bu konuda eleştirmeye devam etmekte.

Sorunumuz Kürt Sorunu ve Kürt Sorunu bağlamında PKK’dır.

İstediğimiz nedir? Pek tabii ki insanların ölmemesi ve savaşa çığırtkan olan seslerin kısılmasıdır. Oysa ki devlet cephesi ve AKP seçimler öncesinden başlayarak sıkı bir savaş çığırtkanlığına girişmiş ve adeta ülkeyi ciddi bir kan gölüne çevirecek ifadeler kullanmaktan beri durmamışlardır. Başbakan’ın savaş korosuna Kemalistinden muhafazakârına, İslamcısından liberaline kadar bütün bir medya ve diğer çevreler tam destek vermiş ve ilginçtir, bütün bu bahsini etmeye çalıştığımız çevrelerin hiç birisi demokrasi ve insan hakları kavramlarını öne çıkarma ihtiyacı dahi duymamışlardır. Ülke içerisinde Kürtlere yönelik sıkı operasyonlar gerçekleştirilirken, sınır ötesindede hiç durmaksızın askeri operasyonlar devam etti. Bu operasyonlarda birçok sivilin öldüğü malum… Önümüzdeki günlerde kara harekâtının yapılacağı ve bölgede kalıcı bir tampon bölge oluşturulacağına dair bir takım söylemlerde medyaya yansımış durumda. Tüm bu gelişmelerin yanısıra Suriye gerçeğinide göz önünde bulundurmak gerekiyor. AKP ve AKP’nin egemen olduğu yeni devlet gücüne eşlik eden medya korosu, hep bir ağızdan adeta Suriye’yi tehdit eden mesajları dillerine dolayıp, gazete manşetlerinin süsü yaptılar. Daha geçtiğimiz günlerde Başbakan öyle bir laf etti ki evlere şenlik bir laftı. Ne demişti Başbakan “Suriye’de halk Alevi Subaylara karşı tepkili…” Başbakan’ın bu demeçlerinin altında yatan ve diline doladığı savaş türküsüne eşlik eden medya korosunun olumsuz bir Suriye imajını yaratıp, toplumun zihinine çakmak gibi bir hedefleri var. Olumsuz Suriye imgesiyle PKK’nın eylemleri arasında yerli yersiz bağlantılar kurmaya çalışmaları ve Suriye’nin PKK eylemlerine dair emirler verdiği yönünde haberlerini yayma amaçları bunun örneğidir. İçeride ise aynı AKP ve devlet bir tarafta “Kürt Açılımı” ile diğer açılımlarla ortaya çıktı ama ne olduysa oldu, açılım saçılım gibi şeyler havada kaldı. PKK yetkilileriyle görüşmeler devam ederken bir anda Öcalan’la avukatlarının görüştürülmemesi doğrultusunda Kürtlerin tahrik edilmesi, Kürtler tarafından yapılan sokak gösterilerine ilişkin devletin şiddetini arttırması, tutuklama listelerinin hazırlanmasıyla kimi Kürt çevrelerine gözdağı verilmesi aslında önümüzdeki sürece ilişkin kanlı günlerin görüntüsünü veriyordu. Siyasal iktidar bölgede “Süper valilik makamı” gibi bir uygulamayı dillendirerek bir anlamda 90’lı yıllara dönüşünde sinyallerini verdi. Tabii ki insan ister istemez rahatsızlık duyuyor. Özel Harekâtçı polislerin yeniden sahaya sürülmesi ve bu çevrelerin 1990’lı yıllarda işlediği cürümler ortadayken 1990’lı yılları bilen insanlar için vaziyet pek de iç açıcı sonuçlar doğurmayacaktır.

Eski İçişleri Bakanı ve Açılımdan Sorumlu Bakan olarak bilinen Beşir Atalay şöyle bir ifade kullanmıştı, “Yeni bir entegre stratejisinden ötürü, güvenlik tedbirlerimiz devam edecek ve güvenlikte hiçbir boşluk kalmayacak”.

Beşir Atalay’ın sözlerinden anladığımız odur ki, önümüzdeki dönem kesintisiz bir savaş dönemi olacaktır. Yani daha fazla kan dökülmesi…

Bir tarafta kesintisiz savaş süreci olacağı yönünde sıkı açıklamalar yapılırken, diğer bir tarafta son anda ortaya çıkan Devlet-PKK görüşmesinin ses kayıtlarının ortaya çıkması tam anlamıyla her şeyi ters yüz etti.

Seçim sürecinde “PKK’yla görüşmeleri ispat edemezseniz şerefsizsiniz” diyen Başbakan, son ses kayıtlarının ortalığa dökülmesiyle, her şeyi kabullenmiş görünüyor.

Devlet-PKK görüşmelerinin ortaya çıkması ve bu görüşmelerin bir defaya mahsus olmadığı ortadayken, AKP ve Başbakan’ın amacı ne olabilir? PKK’yla masaya oturulduğunun alenen tescillenmesinden sonra benim anladığım, daha fazla kan dökerek, PKK’yı şiddetle biraz daha sıkıştırmak ve bundan sonraki süreçte çözüme ilişkin devletin elini güçlendirmek…

Biz ne demişiz?

“İnsan haklarının ve demokrasinin müzakeresi mi olur?” demişiz. Aslında tuhaf olanda bu… Görüşmeleri sürdürmek ve çözüme ilişkin adımlar atmak mümkünken, yeni ölümlere kapı açmanın ne anlamı var? (Tabi bizim ki masum bir istek ve temennidir)

Sonuç mu?

Ülkenin bölünmesinin önüne geçmek, insanlarımızın ölmesini engellemek ve emperyalist planlara oyuncak olmamak için daha fazla demokrasi, daha fazla insan haklarına ihtiyacımız olduğu açık. Bölünmek mi? Eğer demokrasiyi yok sayıp, en temel insan haklarını müzakere konusu yaparsanız, emperyalizmin en güzel oyuncağı olarak bölünmenin kapısını güzel güzel aralamaya devam edersiniz ki bu güne kadar yapılanlarlada emperyalizme bir güzel oyuncak olunmuştur