Popper-Feyerabend-Capra Triyalektiği

Bu 3 kişi, bilgi felsefesi ve tüm bilebilirliklerin bilimi, sanatı, düşünü olarak epistemolojinin bilgi alanında, 3’lü monolektikler ve sonrasında gelen diyalektikler yaratmıştır.

Onlara bir bakalım:

Monolektikler:

Karl Popper: Tam bir bilgi faşistiydi. Hem Hitler’in, hem Mc Carthy’nin epistemolojik muadiliydi. Açık toplumdan söz ederken kapalı toplum kurdu. Üstüne bir de zalimce bunu herkese empoze etti. (Koşutları Horkheimer ve Adorno’dur.)

Paul Feyerabend: Post-modernizmi bilime ‘ne olsa gider’ ile soktu. Bu, sanatta Warhol bayağılığıydı. Doğrusu ‘tüm ayrallar bilim yapabilir’ idi. Şerh: Özyaşamöyküsünde dürüstçe itiraf ettiği üzere o, yolunu yitirmiş biriydi. Aslında intihar edebilirdi (annesi öyle yaptı). O nedenle, kendisinin artı ve eksi puanlarını eksiltiyoruz.

Fritjof Capra: Bilime agnostizmi ve mistisizmi dayadı. Bilimcilerin bunları doğrudan deneyimlemesi bunların doğru olduğunu göstermez. Kaldı ki Stuart Kauffman ile karşılaştırınca, Capra neo-bilimci sayılamaz, sahte-bilimci kalır.

Diyalektikler:

Popper-Feyerabend: Özgürlük (bilimsel değil, beyinsel hepsi, duygu dahil, hatta içgüdü dahil).

Popper-Capra: Özgürlük. Her iki diyalektik de, aslında bilimin dinleştirilmesine karşı idi ama buna karşılığı da bir din yaptı.

Feyerabend-Capra: Bun ikiliyi (hakkında fazla bilgi sahibi olmadığımız) Feyerabend-Capra-Lacatos gibi üçlü de kurabilirdik. Epsilon aşkınlık olarak uygundular ama ne zaman ki kendileri paradigmalaşmayı kesinleştirdiler ve faşistleştiler. (Bu kaçınılmaz değildi ama yüksek olasılıklıydı, tıpkı Hitler-Stalin karşıtlığı gibi.)

Şimdilik (bir) triyalektik:

Popper-Feyerabend-Capra: ‘Bilimde Triyalektik Trilemma’ya ‘Sun Tzu - Konfiçyus - Lao Tzu Triyalektiği’ ile birlikte yeni bir epsilon-bir novum-paradigma eklediler. Yani, aslında kendileri yol kapayıcı iken, ‘ad absurdum’ ile yol açıcı duruma dönüştürüldüler.

Ve gelecek:

Yol açık. ABD-SSCB bitti. AB-ABD bitti. AB-SSCB bitti. Çin hepsine karşı oluşmakta ama kategorik tamlanmasına daha 25 yıl var.

Bilimin somut yüzü teknoloji tam gaz gidiyor. O nedenle saf bilimlere kimse dönüp bakmıyor. Çok şükür ki bakmıyor ve biz de Fermat’yı aşabiliyoruz, adamın biri on yıldan uzun bir süre tek başına uğraşıyor ve problemi çözüyor.

Sonsöz:

Bilinenleri bilmeyen biri, bilinmeyenlerin bilinemeyeceğini önesüremez.

İmza: Bir informatik-kognitif anarşist.