- Kategori
- Şiir
Sadece Bil İstedim
Söylemekle olsaymış eğer
bu satırları sana yazar mıydım hiç?
İnsanın kendini ifade edebilme şekli
kişiden kişiye değişir de
ben o kişilerden değildim ki?
Veyahut; Ben mi?
Çok abartmıştım seni sevecen ve ılık, kedi yumuşaklığında kim bilir!
' Seni anlıyorum' Cümlesi tarafımdan sevilmeyi bırak
yüzüme aşk eden sen tarafından da adeta iki tokat!
Oysa; Sen iyi bilirdin
dargınlığımın tüm kırılgan köşe-bentlerini!
Kişileri tahlil etme yönümü senin sayende
bir hayli geliştirdim
bak, aslında sana bir anlamda teşekkür etmem de gerekti ya!
Ama bundan sonra; Seni ne bir dost, ne bir arkadaş, ne de bir sevgili
ya da, adı her ne olursa!
Taşlaşmış ve duygularını azalttığın
bir kalpten daha ne bekleyebilirsin ki?
Sana hangi sıfatı yakıştırayım; İşte şimdi sorarım?
Ayağa düşmüştü bir kez
aşkın koyu kızılı!
ben diyeyim;
Sızılı yürekten, renk bozgunu bir sevgi
sen de;
Kuytulardan sızıntı yapan sevgiden nefrete dönüşüm
ancak; Adı aşk, kendi döngüsünde
kişiden kişiye değişeren
hem huylu, hem huysuz ve
şahsına münhasır karakteristik!
Şimdi de sana diyorum; 'Ey Aşk'
boşuna debelenme, ne gerek var tık nefes kalmaya?
Seni serbest bıraktığıma ise bakma!
Tozlu raflarda daimi olarak
gıdım, gıdım güvelenmeye
hazır ve nazır ol!
Zamanla geçermiş, derler
Tabi canım, tabi geçer, ama deler de geçer!
Gerçek olmayan mevsim sahteliğinden
mecazında, yıllar değil
hırsından bulanmış nevrin
haki tonun sarı beniz dönüşlerinde!
Bazen, deve yükü ağırlığında olsa da tüm evren
hatta, sırtımı hörgücüyle tepe misali
kambur edip çökerteceğini de bilsem!
Bundan sonra; Beni kaale al, hayatın U dönüşü!
Hç kimsenin bana parmak ucuyla dahi
dokunmasına asla ve katha müsaade etmeyeceğim
Yani başka bir deyimle;
Yaslanacak bir omuza
tövbe haşa, bir ihtiyaç duymayacağımı
sadece bil istedim, bu dost-hane bile olsa!